Columns, artikelen & foto's

 

150 Verliefde olifant

’s Morgens voor zessen met vrouw en dochter in de pick up. Bed uit gejaagd voor operatie Chang Kaka. We waren niet eens als eersten bij de olifantenmartelplaats. Op de zandvlakte waren vijf gemaskerde en gehandschoende tuinfanaten bezig met lichtbruine ballen. Drietjes, schatte ik en haalde net als heel vroeger bij de pupillen vernietigend uit. Kurkdroog. Ik hapte tot stof met zaadjes vergaan olifantenvoer. Twee uur later bezweet thuis met een achterbak vol slurfgebak. De tuinaarde toegedekt. Douchen, koffie. Plots de knetterende ontlading van darmgas. Jij, schreeuwde dochter, ontzet naar me wijzend. Nee, de geest van een verliefde olifant, bezwoer ik. Dochter rende de tuin in. Goed- of bijgelovig? Geen idee. Een olifant met lange snuit…..
Hans Geleijnse

149 Schaamteloze hotelgast

Jaren negentig vorige eeuw. Garden Lodge Hotel in Pattaya. Tot volle tevredenheid aldaar verblijvend met toenmalige Thaise vriendin. Deze klaagt over droogteprobleempje, en dus slipper ik gedienstig trap af naar de lobby. Alwaar kleine toiletspullen verkrijgbaar zijn, uitgestald in glazen vitrine. Vriendelijke receptioniste komt erbij,  en ik wijs tubetje Nivea aan. Op haar vraag waar het voor is, wijs ik naar boven, waar mijn dame ongeduldig wacht, en zeg: For Lady! Vuurrood wordend en haar blik richting schoenpuntjes, is receptie-meisje het toonbeeld van schattige Thaise schaamte. Terwijl ruwe ellebogen toch niets bijzonders zijn.
Lieven Kattestaart

148 Decoupeerzaag

Terrasje in de buurt van Nana. Geliefde duikt hongerig in een menu. Ik zie verderop een dame heen en weer drentelen. Af en toe kijkt ze op haar horloge. Achter haar een massagesalon. Man komt naar buiten, zij volgt hem naar ons terras. Hij ploft op gehoorafstand in een stoel. ‘That didn’t take long’, hoor ik in laaglandaccent. Zij: ’Can we please go home.’ Haar stem klinkt verre van happy. No, wait, zegt hij en neemt een grote slok bier. ‘Ken jij het Engelse woord voor decoupeerzaag’, vraag ik m’n geliefde. Ze is Oostindisch doof voor m’n moerstaal. De meneer niet. ’We go now’, hoor ik hem bevelen. Zijn bierglas blijft halfvol achter. Een man met slechts één gevoelige plek, vermoed ik.
Hans Geleijnse

147 Scherven brengen (geen) geluk

Barhangend in Pattaya was ik getuige. Thaise jongen duwt fruitkarretje voort op Second-Road. Taxi stopt, en uitstappende passagier molt met achterportier zijruit van fruitmobiel. Glasscherven op straat, evenals farang met  gelabelde koffer, vers van luchthaven. Taxichauffeur geeft, na ontvangst ritprijs, ijzeren ros de sporen. Zijn probleem niet. Farang overhandigt  fruit-boy een in geen jaren kostendekkend tien baht-muntje. En verdwijnt, Samsonite-sleurend richting vakantie. Daarbij per dag waarschijnlijk genoeg bahts stukslaand om wel twintig ruiten te vergoeden. Met plaatsvervangende schaamte zie ik de beduusde fruitverkoper naar het muntje staren. Wens hem het geluk dat scherven zouden moeten brengen. De vers ingevlogen rotte appel wens ik iets anders.
Lieven Kattestaart

146 Een dodelijke ontmoeting

Mijn vrouw en ik wilden eens weten wat zich allemaal afspeelde ‘s nachts in onze tuin. Ik dacht aan een bewakingscamera. Maar mijn vrouw zei, dat we beter wat zand over de tuintegels konden strooien. Wat een onzin, dacht ik. Maar toen we vanmorgen gingen kijken, bleek ze gelijk te hebben. Een pad had een prachtig spoor achtergelaten. De achterpoten waren duidelijk zichtbaar. We konden zelfs de vingers zien. Eén vinger wat langer. En daar tussen de kleinere voorpoten. De pad had zich al hoppend verplaatst. En dan zien we een spoor van een slang. Er zitten een paar flauwe bochten in en het is twee centimeter breed. Het leidt regelrecht naar het spoor van de pad. Daar waar de sporen elkaar ontmoeten is een wirwar van sporen.
André van Leijen

145 Familie-slavernij

Afgestudeerden aan de universiteit krijgen een minimumloon van 15.000 baht per maand. Kun je daarvan in de grote stad zelfstandig leven, een leven opbouwen, gezin stichten met een partner? Nee dus. Je bent overgeleverd aan de ‘wensen’ van je (groot)ouders: je luistert naar hen, je trouwt met een partner die zij goedkeuren, je werkt in het familiebedrijf, je stemt op hun partij, je houdt je mond als je thuis onoirbare dingen ziet. Daar staat tegenover dat je ouders je onderhouden, je huis betalen, je auto(’s), je vakanties, je nieuwste mobieltje, je etentjes, de school van je kids. En zo blijf je onzelfstandig, wereldvreemd, een familieslaaf.
Chris de Boer

144 Het Grote Tuinfeest

We hadden een groot feest gisteravond in onze tuin. Honderden zwarte reuzentermieten waren afgekomen op onze feeërieke tuinverlichting. Het gonsde als in een vliesvleugelige karaoke. De gekko’s waren niet meer te houden. Dronken van geluk deden ze zich te goed aan de versnaperingen. Lieten de knapperige heerlijkheden langzaam door hun keelgat glijden. Sommige hingen zelfs omgekeerd aan het plafond.

Ook de Indische stierkikkers waren uit hun bloempotten te voorschijn gekomen, aangetrokken door het feestgedruis. Ze waggelden tussen de feestgangers door, zich vergrijpend aan de rondvliegende tapa’s. Het feest is tot diep in de nacht doorgegaan. De bloedzuigerhagedis die de volgende ochtend eens kwam kijken vond de restanten van de nachtelijke orgie. Verbaasd liep hij tussen de duizenden vleugeltjes, getuigenissen van een efemeer bestaan.
André van Leijen

143 Staatsschuld

Ik ben er zo langzamerhand wel van overtuigd dat meer dan 90 procent van de topambtenaren, topmanagers en toppolitici (nationaal en regionaal) van de afgelopen 10 jaar in de een of andere vorm de Thaise staat met opzet hebben benadeeld c.q. opgelicht. Als deze dames en heren al dat geld nu eens terug zouden (moeten) storten – al dan niet na verkoop van hun onrechtmatig of onethisch verkregen roerend en onroerend goed – met hoeveel miljard baht zou de Thaise staatsschuld dan afnemen?
Chris de Boer

142 Inburgeringscursus

Aan alle inburgeraars op Thaise bodem. Doe eens de volgende test, en zie hoever uw verkleving met Thailand reeds is gevorderd. Laat tijdens de vakantie uw splinternieuwe DVD van Carabao in Concert achter in de woonkamer, tegelijk met twee jonge Thaise onderzoekers in de lolly-leeftijd. U zult namelijk uw geliefde beelddrager kort daarna terugvinden, versierd met twee overdwarse groeven. Precies sporend met  hun net zo geliefde metalen speelgoedautootje. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de DVD als tegenprestatie wel gesigneerd was met verse vingerafdrukken van de jonge kunstenaars, in felgroene Thaise kleeflimonade. Probeer nu glimlachend Mai Pen Rai te zeggen. Lukt dit, dan bent u geslaagd, waar ik zelf  jammerlijk faalde.
Lieven Kattestaart

141 Dit leest geen hond

Onze trouwe huisvriend, de hond, komt in tal van spreekwoorden en gezegdes voor, maar helaas: erg complimenteus zijn de meeste niet. Zelfs in Thailand, waar boeddhisten uit geloofsovertuiging geen dieren doden, is de spreekwoordelijke hond geen lieverdje. Neem de uitdrukking ‘Len kap ma ma lia pak’ (‘Als je met een hond speelt, zal hij je mond likken’). De Engelsen zeggen: ‘Familiarity breeds contempt’, in het Nederlands luidt die uitdrukking: ‘Van familiariteit komt minachting’. Of neem ‘Ma huang kan’ (‘Een hond bewaakt jaloers een visgraat’). Engelsen zeggen: ‘He is a dog in the manger’, in het Nederlands betekent dat zoiets als: ‘Hij kan de zon niet in ‘t water zien schijnen’. (Bron: Dit leest geen hond, boekje en pagina op Dick’s blog: https://www.dickvanderlugt.nl/?p=39239)
Dick van der Lugt

140 Zorgpakket

Ik las The Nation en belde geschokt een vriendje bij het Bangkok Hospital. Arpachong (want zo heet hij), hebben jullie je tarieven al naar beneden bijgesteld?  Hard gelach. ‘Ben je gek geworden, waarom?’ Ik vertelde hem dat juntaleider Prayut zich ernstig zorgen maakt over de uitbuiterstarieven die privé-ziekenhuizen buitenlanders opleggen. Uitbundig gelach nu. ‘Geloof niet alles wat de krant schrijft. Een buitenlandse kennis van onze generaal had een kunstheup en een kunstbeen nodig. Per ongeluk stopten wij hem hem in ons “total rebuild promotion package”. Dat had natuurlijk het veel goedkopere “partial rebuild package” moeten zijn. Fout hersteld. Generaal tevreden.’ Opgelucht hing ik op. Fantastisch dat het loodzware zorgpakket van de generaal een onsje minder weegt.
Hans Geleijnse

139 Omzet staat gelijk aan winst

Het Thaise SME (MKB in het Nederlands) ligt zo’n beetje aan het gas, maar dat weerhoudt nijvere Thais (ja, die heb je ook) er niet van om initiatieven te ontplooien. Op de begane grond van een nieuw appartementengebouw bij mij in de buurt is een restaurant ingericht. Er is flink uitgepakt met een tiental houten tafels en stoelen, een professionele keuken en veel planten. Een stukje verder is nu ineens een huiswasserijtje. Er staan een paar grote wasmachines. Dat moet allemaal een lieve duit hebben gekost. Ik vraag me af: wie betaalt dat? En: Hoe lang houden ze het vol, want Thais schijnen te rekenen: omzet staat gelijk aan winst.
Dick van der Lugt

138 Dag van de vrije tijd

Om 8 uur stap ik op de fiets op weg naar de universiteit. Talingchan lijkt uitgestorven. Zelfs mijn vaste mobiele fruitverkoper is in geen velden of wegen te bekennen. Geen verse ananas vandaag. Op de dag van de arbeid. Ik moet werken omdat ik overheidsdienaar ben. Niet zo gek want dat was in Nederland ook al zo. En de junta, uiteindelijk mijn hoogste bazen, lijkt niet erg bekend met het socialistisch, Marxistisch gedachtegoed. Ik stel voor dat we vanaf 2016 1 mei de dag van de vrije tijd noemen. Daar hebben die socialisten vroeger toch zo hard voor gevochten….. of niet ?
Chris de Boer

137 Een kwestie van ……

Afgelopen maandagmorgen moest ik naar Sukhumvit. Bij mij om de hoek stopt lijn 79 die direct naar CentralWorld gaat. Toen ik om ongeveer 9 uur de bus in stapte, waren er nog een paar zitplaatsen vrij. Maar vanaf Pinklao brug werd het staan voor de reizigers. Nou ben ik niet te beroerd om op mijn leeftijd op te staan voor (nog) ouderen maar dat vertik ik ten enenmale als meer dan de helft van de mobieltjeverslaafde passagiers onder de 35 is en blijft zitten. Niks Thaise cultuur, niks junta, niks democratisch. Gewoon een kwestie van beschaving. Of misschien toch artikel 44?
Chris de Boer

136 Draai om de oren

Een prima hotel, omgeving Sukhumvit. Altijd leuk om Bangkok weer te zien. We boekten superior, maar kregen deluxe. Een meevallertje. Mijn vrouw op zoek naar een waterkoker. Ze drinkt graag groene thee, vandaar. Ik doe navraag bij de lobbyjuffrouw. Verbaasd verwijst ze me naar het aanwezige koffiezetapparaat. Maakt ook heet water. Werkt tevens met een theezakje. Ik schiet in de lach. Het doet me denken aan toen: mijn moeder gaf me een oorvijg toen ik mijn schoenen poetste met een verfkwast. Even serieus: een draai om de oren, zoals afgelopen week van de EU. Hard nodig. Mogen ze vaker doen!
Ruud van den Boom

135 Engels leren in één uur

Bij een bamistal in Bangkok trof ik ze, een paar Thaise jongens, net in de twintig. Geen woord Engels op hun lippen. Of ik Thai sprak, vroegen ze. Toen ik ja zei was ik verkocht. Ze schoven bij me aan en we priegelden verder in het Thai. Of ik ze geen Engels zou kunnen leren vroegen ze. Dat was tegenwoordig heel belangrijk. Als je lang in Thailand woont, leer je bepaalde technieken. Ik had er weinig goesting in en plakte er een absurd hoge prijs op: 1000 baht per uur. Aan een ander tafeltje gingen ze even in beraad. Na enkele minuten kwamen ze bij me terug. ‘We zijn akkoord’, zeiden ze. ‘Maar denk je dat een uur genoeg is voor ons om de taal te leren?’
Antonin Cee

134 Thailand Treurland

Is er nog veel reden om Thailand het Land van de Glimlach te noemen? Want dit is de stand van zaken: een waarschuwing van Cites om de handel in gesmokkeld ivoor uit Afrika en ivoor van in het wild levende olifanten te bestrijden, een degradatie naar de Tier 3 lijst van het Amerikaanse Trafficking in Persons rapport omdat het land te weinig tegen mensenhandel optreedt, een waarschuwing van de ICAO dat Thailand niet volledig voldoet aan de internationale veiligheidseisen voor de luchtvaart en als klap op de vuurpijl een gele kaart van de EU voor illegale visserij met foute netten. Thailand Treurland lijkt me een betere slogan.
Dick van der Lugt

133 Democratie

Een land waar politici geen bodyguards nodig hebben.
Een land waar de bevolking wordt gestimuleerd deel te nemen aan het publieke debat over wat goed is voor het land.
Een land waar de grondwet niet voortdurend hoeft te worden veranderd.
Een land waar meer wordt gediscussieerd dan gedemonstreerd.
Een land waar demonstranten niet worden betaald.
Een land waar het nationaal belang prevaleert boven het eigen belang.
Een land waar ieders mening wordt gerespecteerd.
Een land waar mensen hun emoties kunnen beheersen; een beschaafd land.
Een land waar het christelijk en ook boeddhistisch gezegde geldt: onderzoekt alles en behoudt het goede.
Chris de Boer

132 Financiële problemen

Thai Airways International in financiële problemen, lees ik regelmatig, maar besparingen zijn heel eenvoudig. Zo zag ik wachtend op het inchecken naar Nederland een Thaise jongen in een zwart pak en een vetkuif aan komen lopen. Die begon de blauwe linten die opgerold zitten in die chromen palen, om gebruikt te worden als leidraad naar de balie weer los te maken. Bleef alleen een woud van chromen palen over. Daarna de blauwe linten wederom uit te rollen en te bevestigen aan het volgende paaltje.  Daar was hij toch een knap half uurtje mee bezig. Vroeg me af waarom dit gedaan werd, want de balies waren niet te verplaatsen. Of is deze vetkuif in dienst van de luchthaven, waar het ook geen vetpot is, maar dat zag ik niet aan zijn haar?
Gerrie Agterhuis

131  Foute ouders

Steeds vaker worden ook leden van de Thaise (rode, gele, militaire, politie) elite onderdeel van onderzoeken naar corruptie, omkoping, bedrog, nalatigheid en chantage. Een aantal van hen is in staat van beschuldiging gesteld en zit daarom vast. In elk van mijn klassen zitten ongeveer 30 studenten waarvan zeker 25 uit de gegoede Thaise klasse. Hoeveel van hen zullen in de nabije toekomst worden geconfronteerd met het feit dat (een van) hun ouders dingen doen en/of hebben gedaan die niet door de beugel kunnen? Wordt het tijd voor mij om een boek te lezen over ‘kinderen met foute ouders’?
Chris de Boer

130 Nothing to Declare

Pattaya. Heet genoeg om beton op te laten krullen. Zoek verkoeling in bekende Barbershop. Personeel met mondkapjes als chirurgen bezig met hun clientèle. Mijn beurt. Warm geurig doekje over gezicht, tondeuse over hoofd, scheerbeurt old fashion style, koel geurig doekje over gezicht, wenkbrauwen, oren, neus, alles krijgt aandacht  van deze artiest. Afgetopt met royale scheut after-shave. Stoel zakt onderuit, gevolgd door massage van nek, hoofd en bovenarmen. Halleluja. Snap niet wat die Nederlandse kapper altijd staat te kl.. Voor een habbekrats als herboren naar buiten, geurend naar Barbershop. Kon ik die gozer maar meenemen.
Lieven Kattestaart

129 Geen voorjaarsschoonmaak

Songkran is bij voorkeur de tijd om vrienden te bezoeken. De vriendin van mijn vrouw (werkzaam in Bangkok) had daar al enige jaren om gevraagd en van Bangkok naar Ayutthaya is geen wereldafstand. We verbleven één nacht in de boerderij van haar hoogbejaarde ouders. Alle kamers in het ouderlijk huis, inclusief de badkamer en het beddegoed waren zo verschrikkelijk vies dat ik nu nog mijn rug voel kriebelen. Waarom wordt niet al het Songkran water besteed aan een grondige schoonmaak van de Thaise huizen? Omdat het hier nooit voorjaar is?
Chris de Boer

128 Goede Thais en slechte Thais

Er zijn veel Thais die ik bewonder om hun belangeloze inzet voor het welzijn van Thailand. Ik noem de volgende namen maar er zijn meer: Pridi Phanomyong, Kulap Saipradit, Narin Phasit, Boonsanong Punyodyana, MR Nimitmongkol Navarat, Intha Sribunruang, Chit Phumisak, Puey Ungpakorn, Somsak Jeamteerasakul, Junya Yimprasert, Giles Ji Ungpakorn, Sombat Boonngaamanong en Sulak Sivaraksa. Het zijn mensen van zeer diverse pluimage: schrijvers, wetenschappers, politici en sociale activisten. Maar ze hebben ook veel gemeenschappelijks. Ze zijn allen slachtoffer van de Thaise Staat: sommigen zijn vermoord, anderen verbannen of voor langere of kortere tijd gevangen gezet.
Tino Kuis

127 RELILUI

Songkran ten slotte. Vandaag alweer de laatste dag in mijn contreien. Belooft een knaller te worden. In de vroege morgen op de koffie bij de buurvrouw. De bedelmonnik van de tempel om de hoek doet weer aan geluidvervuiling. ‘Wat heeft deze man een grafstem. Kunnen ze niet een andere pij aan de microfoon zetten’, klaagt mijn ochtendhumeur. Buurvrouw krijgt bijna een rolberoerte. ‘Domoor, je hoort een bandje. Van die stem kun je nog jaren genieten!’ Ik ben verbijsterd. Een opgenomen monnik! Weg is m’n waardering voor de humorvolle afsluiting van zijn sermoen: Geef gul. Nu. Want we gaan ooit dood, ook uw artsen! Op hoogtijdagen de gelovigen blikvoer serveren is de ultieme vorm van lui. Relilui.
Hans Geleijnse

126 Zo heet is het nou!

Zelfs de apen liggen op apegapen. Op het strand. Zoals de langstaartmakaken, die je in zee ziet spelen bij Khao Takiab, een rotsformatie bij Hua Hin. Apen houden doorgaans niet van water. Maar dat geldt niet voor langstaartmakaken. En zeker niet als het heet is. Ze worden ook wel krabetende makaken genoemd. Gek eigenlijk, ze eten vrijwel nooit krabben. Nee, ze grissen liever het eten van je bord, als je in het restaurant op het strand zit. Snotapen zijn het!
André van Leijen

125 Integratie

Goed, Songkran dus. Ik kom ze weer overal tegen, de foto’s en filmpjes van farang in de oorden ter aflering en wansmaak in de ban van Songkran. ‘Geil man, die jonge meiden met harde tepels onder hun kletsnatte niemandalletjes. Kan er geen genoeg van krijgen.’ Nou, ik wel. Heb me één keer laten onderdompelen in de Songkran-versie van Pattaya. Enough for a lifetime. Iedere keer als ik buitenThailanders met hun spuiten in de weer zie denk ik maar één ding: ze horen hier niet, waren ze maar thuisgebleven. Want helaas nemen Thai hun gedrag over.  Dat soort integratie kan me gestolen worden.
Hans Geleijnse

124 Markt & Makro

Wil je in huidige barre Bahttijden wat gemakkelijker om met je huishoudbudget, betrek dan wat  boodschappen, zoals groente en fruit, van de M&M. Zo noemt mijn vrouw dat. Niet die gekleurde pindasnoepjes in melkchocola, die ze van Nederland kent. Hier bedoelt ze: Markt & Makro. Allerlei groentes en zeker ook welbekend EU-fruit, als Pink Lady, Navel en Holland Papaya. En niet per exemplaar opgepoetst en verpakt in folie met een strik, zoals in de luxe supermarkt, waar Thai met halflege boodschappenmandje graag rondwandelen. Kijken, kijken, weinig kopen. Thai mensen doen graag ‘Chique de Paris’, zegt mijn vrouw.
Soi

123 Je kraakt je bed uit

In landelijke gebieden. 80 procent van Thailand is landelijk dus daar heb je deze mensen. Bestuursambtenaren. Ze vrolijken de boel op om 6 uur. Er staan palen met luidsprekers aan de hoofdstraat en daar schalt men berichten en prettige muziek om de slaap af te ronden. Men wil aankondigen dat er gratis bestrijdingsmiddelen zijn voor de rijstbouw, dat men met de blazer rond gaat tegen muggenlarven, dat de schoepen gerepareerd zijn van de iron buffalo en meer van deze belangrijke berichten. Dorpsomroepers. Gelukkig staat dat ding ver van mijn huis maar je hoort hem wel hoor. En als ie te hard staat dan kraak je je bed uit. Maar oké, goed bedoeld en dit is Thailand hoor.
Erik Kuijpers

122 De magneet die Thailand heet

Eerste indirecte kennismaking Thailand. Midden  jaren tachtig. Ikzelf uitzendkracht bij grondverzetbedrijf. Kraanmachinist aldaar gaat met bevriende collega naar Thailand, of all places. De geluksvogels. Krijg visioenen van parelwit strand, kokosnoten, en plaatselijke ranke  dames, hand- en spandiensten verrichtende. Dit laatste overigens volgens vele ietwat jaloerse collega’s. Onze plaatsvervangende vreugde later ietwat getemperd door teruggekeerde, en roodverbrande machinist. Hijzelf eenmaal ter plaatse een kleine week aan de race-kak, en vriend-collega door onbekend, maar venijnig insect in neus gestoken. Mocht daardoor tien dagen met enorme pleister op kokkerd in volle zon Phuket rondlopen. De aantrekkingskracht werd er niet minder om, ze hadden alweer geboekt.
Lieven Kattestaart

121 Moedervlekje

De twee vrouwen treffen elkaar bij de entree van een hotelkolos in Bangkok. Long time no see, er worden op glimlachjes gedragen beleefdheden uitgewisseld. Dan bestudeert de één het gezicht van de ander. ‘Je hebt een moedervlekje op je kin’, constateert ze. ‘Ja, dat weet ik’, zegt de ander. ‘Moet je laten weghalen. Brengt geluk. Koop dan een lot en je trekt het winnende nummer.’ Thuisgekomen vraagt moedervlekje aan haar echtgenoot: ‘Zal ik het laten weghalen? Worden we rijk.’ ‘Up to you’, bromt meneer farang onverschillig. Drie dagen later oppert ze: ‘Ik koop een lot. Ook met moedervlekje kan ik winnen.’ ‘Zekers’, zegt echtgenoot en zet resoluut een punt achter deze gedachte.
Hans Geleijnse

120 MISTER, MISTER

Ben nog niet aan de overkant van Sai Song in Pattaya of een Thaise jongedame roept me. Ze heeft net mijn Nokia opgeraapt. Een paar weken geleden, aan het begin van mijn soi, ‘Can I ask you something?’ Een motorsai driver komt op mij af. Hij kent mijn naam. ‘Your one?’ Hij laat me mijn die morgen verloren sleutelbos zien. Een paar keer heb ik al de straat op en neer gefietst om mijn sleutels te zoeken. Ik slaak een zucht en laat hem impulsief mijn identieke reservesleutels zien. Beschroomd vertelt hij dat hij de capsule aan de sleutelbos heeft geopend met daarop mijn naam en telefoonnummer.
Paul Bremer

119 Kwaliteit(sbewustzijn)

Kijk voor de aardigheid eens naar de belangrijkste nieuwsitems van de afgelopen maanden. Problemen in het onderwijs, de kwaliteitsbewaking van Thaise luchtvaartmaatschappijen, ongelukken met treinen, problemen met de handhaving van wetten, onvolledige en soms tegenstrijdige berichtgeving in de pers, met mensenhandel (en niet alleen in de visserij), met toenemende schulden van de Thaise bevolking, het huren van familieleden als adviseurs door politici, de taxi-scams op luchthavens, het illegaal bebouwen van andermans land, de rijke monnikken en tempels, overstromingen bij hevige regenval, droogte, milieuschandalen, dagelijkse moordpartijen. De belangrijkste oorzaak is het uiterst geringe kwaliteitsbewustzijn van de Thais in een wereld die – in elk opzicht – alsmaar internationaler wordt.
Chris de Boer

118 Maar er is hoop

Oorzaak en gevolg. Blijft een lastige kwestie. Bangkok overvallen door plotse hevige regenval, en dientengevolge overstromingen. Ik moest aan Van Boekel denken. Het stadsbestuur sputterde na kritiek op haar beleid. Ze was immers geconfronteerd met stortvloeden midden in het droge seizoen. En derhalve niet voorbereid op tijd te lozen in de Chao Phraya. Daarbij: wat als er 100 mm water neerplenst, en pompen slechts 70 mm aankunnen? Off-season rainfalls! Voldongen feit toch? Rekening houden met dat gegeven? Ach, het leven is lijden. Maar er is hoop. Het gemeentebestuur meldde dat desondanks vele riolen al waren ontstopt. Reeds!
Ruud van den Boom

117 Gedragsleer

Het hondje van de buren heet Molly. Zij jaagt luidkeels blaffend op ongrijpbare prooien: tjitjaks tegen plafond of muur. Molly weet echter dat haar baasjes dit lawaai beu raken. Ze pakken dan een bezem en vegen het hagedisje naar de begane grond. Molly tevreden en urenlang zoet met haar nieuwe speeltje. Ons hondje heet Nina. Ook gefixeerd op het ongrijpbare. Ze raakt zeer opgewonden van vogels. Balancerend op elektriciteitskabels, kwetterend in de boom of klapwiekend in de lucht, Nina springt en hapt. Soms jankt ze even over altijd weer die bek vol niets. Spreek deze farang gerust aan met ‘Molly’. Hij luistert echter beter naar ‘Nina’. 
Hans Geleijnse

116 Beeld

Een week voor Songkran, de meeste toeristen zijn huiswaarts. Zonovergoten strand, stevige bries, aanrollende bulderende golven met witte koppen, groen-blauwe zee, een horizon met bergen en nevelige eilanden in de verte. Pubers met zwarte koppies en glimmende lijven die onvermoeibaar de golven induiken. Thaise mannen die achteruitlopend een schuif door het zilte zand trekken op zoek naar kokkels. Vrouwen met bladen vol fruit. Jongens die leuren met ‘icecream, icecream’. Hier en daar wandelende badgasten in vele tinten die pootjebadend genieten van het vrijgevallen strand bij eb.
Paul Bremer

115 Gedachten over Thailand

Ach Thailand, wat weet ik nou over Thailand? In ieder geval lang niet zoveel als wie ik spreek in Nederland of België. Die weten alles beter dan ik die er woon. Het is een land waar meewarig wordt over gedaan en waardoor rode koontjes van opwinding ontstaan zoals ik kan zien. Zou iedereen daar zijn zoals men denkt? Je zou er toch ver uit de buurt blijven lijkt me en toch is Thailand het meest bezochte Aziatische land door onze Lage Landen bewoners. Arm land van mij, wat doet men je aan tussen de oren?
Paul van der Hijden

114 Mag een maansverduistering in Thailand?

Mijn vrouw, die tamelijk goed in de gaten heeft of alles wel goed gaat in het Heelal, riep opeens ‘Hé!’ En toen zag ik het ook. Een totale maansverduistering. Niemand had ons gewaarschuwd. De Bangkok Post niet, Dick van der Lugt niet, het Anti-Money Laundering Office niet, de National Anti-Corruption Commission niet, de National Council for Peace and Order niet, de National Reform Council niet, de National Legislative Assembly niet. Niemand niet! Nu vragen we ons af of maansverduisteringen eigenlijk wel zijn toegestaan in Thailand.
André van Leijen

113 Thailand, het land waar…

Thailand, het land waar ik de mensen niet versta. Maar ze zijn o zo vriendelijk. Het land waar ik de menukaart niet kan lezen. Maar de hapjes zijn lekker. Het land waar het verkeer levensgevaarlijk is. Maar het openbaar vervoer spotgoedkoop. Het land waar tropische temperaturen m’n lijf slopen. Maar ’s avonds buiten eten is verrukkelijk. Het land waar corruptie de norm lijkt. Gaan generaals daar eindelijk verandering in aanbrengen? Dat Thailand, daar ga ik graag naar toe. Waarom? Omdat ik terecht kom in een wereld vol donker gelokte vrouwen die allemaal op mijn Thaise echtgenote lijken. Exotisch en toch vertrouwd.
Jacques Koppert

112 Over oude mensen en dingen die voorbijgaan

Een meditatief moment op het strand van Jomtien. Om mij heen strakke lijven en veel vergane glorie. Oude lijven die steeds verder uitzakken. Het valt mij op dat oude mannen en vrouwen in veel opzichten weer op elkaar gaan lijken. Veel mannen krijgen tieten en ook oude koppen met hangwangen en kinnen verliezen vaak hun mannelijke vorm. Ach, in de baarmoeder is het verschil aanvankelijk ook nog niet groot. Hetzelfde stukje huid kan nog vagina of penis worden. Schaamlippen of balzak, met een naadje, worden. Clitoris of een penis. Beide geslachten hebben tepels. De grootste verschillen zijn betrekkelijk en min of meer tijdelijk.
Paul Bremer

111 Ik praat, dus ik besta

Of ze ook denken is maar de vraag. Praten echter des te meer. Het is heerlijk op het Thaise strand. Een dagverblijf is er niets bij. Eindelijk weer even verlost uit het kille isolement. Eten en drinken in overvloed. Warmte, windje, wijfje en maar slap lullen. Liefst luid, anders kom je misschien niet over. Maakt niet veel uit over wat, als het maar niet te veel hout snijdt. Heb je het al gehoord? Kwalen, klachten, koersen. De één weet het nog beter dan de ander. Het hardst lachen om eigen grappen. Alles beter dan alleen en dus eenzaam zijn. Ledigheid is des duivels oorkussen. Gepraat zal er worden.
Paul Bremer

110 Gedachten over geslachten

Thailand is een preuts land. Vrijmoedig Nederland en ontvoogd Vlaanderen lachen snerend, haha. Thailand begint immers in Pattaya en eindigt in Phuket, niet kaalhoofdige, dikbuikige falang? Ik gedoog het gegrinnik. Echte Thaise vrouwen duiken met kleren aan in het zilte nat. Stop – niet langer over vrouwen alleen, maar over rijke geslachtelijke biodiversiteit: een realiteit in Thailand! Vrouwelijke mannen werken in de Makro en mannelijke meisjes bedienen me in de 7-Eleven. Tomboys jagen op de scooter met een bevallig rank meisje achterop. Katoey wenken met hun wimpers in de shopping mall. Wat een rijkdom aan diverse soorten geslachtelijkheid.
Alphonse Wijnants

109 Ze kunnen tot 100 tellen

Vlak naast de grote 7-Eleven waar ik meestal mijn brood koop is een mobiel fruitstalletje. Het wordt gedreven door een vrouw van in de 30. In de late middag- en avonduren wordt zij geholpen door haar 98-jarige oma. Ik koop er met enige regelmaat de overheerlijke ‘mango-stick rice-coconut sauce’.  Ik betaal dan met een briefje van 100 baht en het duurt zeker 5 minuten voordat oma het wisselgeld aan mij geeft. Het tellen gaat niet snel, maar nooit een fout. Conclusie: de Thais zijn niet goed in wiskunde, slecht in hun eigen taal en ronduit beroerd in Engels. Maar tot 100 tellen kunnen ze, zeker wanneer het om geld gaat.
Chris de Boer

108 Thaise vliegtuigen, mijn zegen hebben ze

Terugvlucht Nederland, na lange Thaise vakantie. Ziel onder arm en zakken vol. Gezeten naast Thaise  dame en farang-vriend. Overdreven assertieve, breedgebarende  bolle leuningbezethouder. Ziet kans om glas wijn over mijn broek te deponeren. Dit word een lange vlucht. Hoop, bid voor verlossing, en waar blijft die drank? De Thaise vliegtuig-Goden nemen maatregelen, en laten straaltjes water op hem en liefje druipen. Lekkage blijkt onschuldig, maar Billie Turf eist onmiddellijk andere zitplaatsen. Men verhuist. Vragende Thai Airways stewardess krijgt stralende glimlach van ondergetekende. Nee, ik zit prima. Lekkage over, en gelegen op drie zitplaatsen blijkt vliegangst ook nog samen met bolle buurman opgestapt. Thais wijwater, het bestaat.
Lieven Kattestaart

107 In Siam een nestje gebouwd

Thailand is als een baarmoeder; warm, vochtig, we worden gewiegd, gevoed en gelaafd terwijl we lui onderuit liggen en er zelf weinig tot niets voor hoeven te doen. Oké, in de uterus is het na negen maanden welletjes en hier mogen we als het meezit twaalf maanden blijven hangen. Maar dan is er opnieuw sprake van een onbevlekte ontvangenis en begint het gedragen worden weer van voren af aan. De farang in Europa die had het zo koud, toen heeft hij in Siam een nestje gebouwd, toen heeft hij in Siam z’n nestje gebouwd.
Paul Bremer

106 Ik word schatrijk in Thailand

Regelmatig zie je langs de kant van de weg wat takken liggen met groene bladeren. Wanneer een auto stil valt dan kappen ze bij gebrek aan een gevarendriehoek, wat takken van een boom en leggen die achter de auto. Ben van plan om de generaal een wet te laten maken en deze ook te handhaven, dat gevarendriehoeken gebruikt moeten worden in plaats van deze takkenbossen. Als ik nu gevarendriehoeken ga importeren dan is mijn goudmijn gegarandeerd. Elke Thai die zijn auto weer aan de praat krijgt, rijdt weg van zijn afgekapte takken, zoals een hond wegloopt van zijn stront. En nu maar hopen dat ze dat ook doen van hun gevarendriehoek. Politie vragen om her en der te controleren op aanwezigheid van zo’n driehoek, toevallig net op de plek waar ik een stalletje heb waar ze die dingen verkopen. Deal met de bruine mannen is snel gesloten. Gaat dat werken?
Gerrie Agterhuis

105 Afwijking

Ik heb een afwijking. Ik verbaas me (en erger me soms) over zaken en opmerkingen die een ander koud laten. Voorbeelden? ‘Ik ben voor de Boeddha getrouwd.’ ‘Oh, dus niet voor Jezus of Allah?’, vraag ik dan. ‘Ik heb nog nooit  verdriet gezien op een crematie, ze vieren alleen maar feest.’ Dat is dan één van die zeldzame ogenblikken dat ik sprakeloos ben. ‘Farang pai nǎi?’ Ik kijk de vraagsteller dan aan en zeg: ‘Noem me maar Sombat (‘Rijkdom’).’  ‘Dit is mijn Thaise vrouw, Noi.’ Hij heeft zijn niet-Thaise vrouw thuisgelaten. Kan iemand mij helpen of ben ik een hopeloos geval?
Tino Kuis

104 Slapsticks

‘Dummy police will catch traffic offenders’ kopte onlangs een grappenmaker bij het dagblad The Nation. Er stond een plaatje bij van zo’n nepagent met camera. Wegpiraten in Bangkok krijgen binnenkort een bon in de brievenbus nadat hun gedrag op de ‘gevoelige plaat’ is vastgelegd. Dat systeem kennen we van elders. Echt nieuws, een Thaise wereldprimeur zelfs, wordt de massale inzet van dummy’s in de bekende hot spots. Plastic bargirls, ladyboys en massagedames zullen overtreders van het prostitutieverbod op heterdaad betrappen. De bierdrinkende klandizie van de dummy’s merkt het verschil met ‘echt’ pas na publicatie van de bewijslast. Op YouTube uiteraard. De videootjes, bij voorbaat  ‘slapsticks’ genoemd, worden volgens de Thaise autoriteiten een wereldhit.
Hans Geleijnse

103 Thaise spelletjes

Afgelopen week liep ik achter het Koninklijk Paleis in Bangkok in de richting van Wat Pho. Langs de kant zitten verkopers. Dat doen ze al honderd jaar. Ze zitten niemand in de weg, want er is een breed trottoir. Hun waren hebben ze uitgepreid op een kleedje van 1 vierkante meter. Amuletten, teenslippers, flesjes water, speelgoedbeestjes… Er gaat een siddering door de rij verkopers. Er wordt gefuisterd. Grote schrikogen. Wanneer ik doorloop, zie ik dat de verkopers hun boeltje hebben opgeruimd. Ze kijken doelloos voor zich uit. Verderop verschijnen tien politiemannen. Een verkoper protesteert, als zijn waterflesjes worden ingenomen. Hij wordt in elkaar geslagen. Ik passeer een rij doelloze verkopers. Aan het eind van de rij komen de spulletjes weer te voorschijn: amuletten, teenslippers, flesjes water, speelgoedbeestjes…
André van Leijen

102 Een vreemde gedachte

Ik schrijf dit nu echt voor de állerlaatste keer. Thais gedragen zich gemiddeld genomen niet anders dan Nederlanders of welk volk dan ook. Ze zijn even vreemd, gek, aardig, lief, bezeten, stronteigenwijs, onbehouwen, angstig, boos, verdrietig, blij, …….ik kan wel even doorgaan maar deze gedachte mag maximaal maar 100 woorden bevatten. Ik leg het nog één keer uit. De spelregels verschillen tussen Thailand en andere landen maar de spelers zijn behept met dezelfde (on)hebbelijke eigenschappen. Als Nederlanders zich in Thailand aan de Thaise spelregels houden dan gedragen ze zich als Thais. En andersom ook. Quod erat demonstrandum. 
Tino Kuis

101 Een verkeerde gedachte

‘To the front, to the front!’, schreeuwde de conductrice op de veerboot op de Chao Praya. Ze wilde dat iedereen zover mogelijk naar voren doorliep. Maar mijn Slowaakse schoonvader bleef in het gangpad staan. Hij spreekt maar een paar woorden Engels. ‘To the front!!!’ commandeerde ze mijn schoonvader. Geen reactie. Ze posteerde zich wijdbeens voor hem. ‘Where you go?’, wilde ze weten. Welke halte bedoelde ze. Maar mijn schoonvader dacht dat ze vroeg waar hij vandaan kwam. ‘Slovakia’, zei hij vriendelijk. Met grote ogen keek ze hem aan. Haar mond zakte open. ‘And you?’, vroeg hij nog.
André van Leijen

100 Thaise opvoeding

Jongetje komt uit school, vraagt aan z’n moeder: Kan ik wat doen? Moeder: Wel nee joh, ga jij maar voetballen met je vriendjes. En tegen z’n zusje dat haar huiswerk zit te maken: Zou jij niet eens komen helpen. Straks komt je vader thuis en ik moet alles nog klaar maken voor het eten. Vader komt thuis vraagt aan z’n zoon: Hoe was het op school? Tegen zijn dochter: Haal jij eens een biertje voor me en geef je broertje ook wat te drinken. Vindt u het gek dat in Thailand de mannen lui zijn en de vrouwen alles regelen?
Jacques Koppert

Dick’s blog schreef een wedstrijd uit voor de 100ste gedachte over Thailand. Wie deden allemaal een gooi naar het erepodium? Hierbij de namen van de kemphanen plus de titel van hun gedachte.

Ze kunnen tot 100 tellen, Chris de Boer (gedachte 109)
Gedachten over geslachten, Alphonse Wijnants (gedachte 110)
Ik praat, dus ik besta, Paul Bremer (gedachte 111)
Over oude mensen en dingen die voorbijgaan, Paul Bremer (gedachte 112)
In Siam een nestje gebouwd, Paul Bremer (eervolle vermelding, gedachte 107)
Thailand, het land waar…, Jacques Koppert (gedachte 113)
Gedachten over Thailand , Paul van der Hijden (gedachte 115)
Gedragsleer, Hans Geleijnse (gedachte 117)
Thaise vliegtuigen, mijn zegen hebben ze, Lieven Kattestaart (eervolle vermelding, gedachte 108)
Thaise opvoeding, Jacques Koppert (eerste prijs)
Maar er is hoop, Ruud van den Boom (gedachte 118)
Moedervlekje, Hans Geleijnse (gedachte 121)

99 Belastingontduiking

Elke Thaise regering staat voor de schone taak om meer belastingen te innen om zodoende de overheidsuitgaven te financieren: het afbetalen van de staatsschulden maar ook de kosten van (nieuwe) publieke voorzieningen als infrastructuur, gezondheidszorg en een pensioenvoorziening voor iedereen. In een clangerichte samenleving als Thailand zijn directe belastingen (zoals belasting op individueel inkomen, vermogen etc)  eigenlijk gedoemd te mislukken. Ze worden ontweken door de bezittingen te verdelen over meer leden van de clan. Het zal dus moeten komen van meer indirecte belastingen (zoals de BTW): belastingen op de aankoop van (luxe) goederen als huizen, auto’s, juwelen, goud en bijvoorbeeld kunstwerken.
Chris de Boer

98 Reïncarnatie

Af en toe lunch ik met een vriendelijke en beschaafde Thaise vriendin, net zo vreselijk oud als ik. We praten dan over de politiek, het boeddhisme of het weer. Zo kwam het gesprek als vanzelf op reïncarnatie. Zij is een aanhangster van de Dhammakaya beweging, die nu bijna voortdurend in het nieuws is. Ze mediteert dagelijks enige uren in de hoop haar karma zodanig te verbeteren dat ze als man herboren kan worden, een wens van bijna alle vrouwen. Ik vertelde dat ik als vrouw herboren wil worden. Ze lachte en zei: ‘Dat is makkelijk. Een mannelijke schuinsmarcheerder – châo chóe noemde ze het – zal zijn karma vernietigen en wordt voor straf als vrouw herboren.’
Tino Kuis

97 Elke dag een kratje Leo

Onlangs las ik een artikel over de relatie tussen de bacteriën in je maag en het functioneren van je hersenen. De allernieuwste wetenschappelijke studies lijken erop te wijzen dat onze maag voor een deel onze hersenen stuurt. En ook dat de populatie bacteriën in onze maag zich via voedsel aanpast aan de omgeving. In het verlengde daarvan wijzigt ons DNA zich op den duur. Dit is goed nieuws. Door elke dag drie keer Thaise gerechten te eten pas je je (je maag en vervolgens je hersenen) automatisch aan Thailand en de Thaise cultuur aan. Kan ik nu ook snel de Thaise taal kan leren door elke dag een kratje Leo of Singha te drinken?
Chris de Boer

96 Nooitgedacht

Nederland kent twee gehuchten die Nooitgedacht heten. Eén ligt in de gemeente Delfzijl, bij het plaatsje Spijk, en de ander onder de rook van Rolde in Drente. De gehuchten liggen op destijds onherbergzame plaatsen, in moerassig, gevaarlijk hoogveen en drassige, zuigende kleigrond, ver van de beschaafde wereld. Niemand heeft ooit gedacht dat daar mensen konden wonen, vandaar ‘Nooitgedacht’. Toch is het ooit door iemand gedacht want er wonen nu toch mensen en de gehuchten zouden dus net zo goed  ‘Ooitgedacht’ kunnen worden genoemd. Maar ik ben even vergeten wat dat ook al weer met Thailand te maken heeft.
Tino Kuis

95 Luizen in de pels

Veel Thaise vrouwen die met een buitenlander  getrouwd zijn of samenleven komen uit de lagere sociale klassen.  Vrouwen met geen of weinig inkomen en voor Nederlandse begrippen laag opleidingsniveau. Een buitenlandse partner betekent niet alleen meer geld maar ook een verhoging van je status in de familie en de buurt waar je woont. Meer en meer vrouwen uit de middenklasse en hogere klasse kiezen voor een buitenlandse partner. Niet voor het geld en de status. Dit vormt een ’gevaar’ voor de Thaise samenleving. Want deze mannen stellen vragen aan hun (universitair opgeleide)  vrouw en discussiëren met haar over de corruptie, patronage en het cronyisme op haar werk. Maken haar attent op boeken, artikelen en websites waar ze tot dan toe geen belangstelling voor had.
Chris de Boer

94 De monnik

Gisteren zat ik onder een palmboom op het strand van Hua Hin te lezen. Er komt een monnik aanlopen. Eerbiedwaardig, gelouterd door het leven, de Verlichting nabij. Wat moet die op het strand? Hij rommelt wat met zijn oranje pij. Er komt een statief te voorschijn. Op het statief monteert hij een fototoestel. Grote telelens. Hij stelt zich op achter een palmboom en begint foto’s te maken. Ik dacht van het paard verderop. Maar ietsje verder liggen leuke Farang bikinimeisjes. Wie gewaarschuwd heeft weet ik niet. Er komt een politieman aanlopen. Hij maakt een wai naar de monnik. Er volgt een gesprekje. De monnik ruimt zijn spullen op en verlaat het strand. Het ging allemaal heel geruisloos.
André van Leijen

93 Zakken vullen

In dezelfde week dat in Nederland een discussie aan de gang is of een  lid van het bestuur van de provincie Gelderland moet aftreden omdat zij het bedrijf van haar zoon heeft ingehuurd (voor het reviseren van de website van haar partij; kosten voor de overheid), doet de elite  in Thailand tamelijk laconiek over het feit dat een aantal van de leden van het noodparlement hun partner, zoon en/of dochter een baan hebben gegeven om hen te ondersteunen bij hun werk. Maandelijkse salarissen  worden betaald door de overheid. Hoe zou men dat in Nederland noemen? Zakkenvullen?
Chris de Boer

92 Cargocult 2

De verwachting dat een farang je in één keer rijk gaat maken is in Thailand en omstreken een vrij veel voorkomend verschijnsel. Als het de één treft, waarom dan ook niet de anderen? Er zijn hele dorpen waar meerdere dochters en zonen op die manier onder de pannen zijn geraakt. Oudere farang hebben voor hen iets magisch, vaak werken die niet maar hebben een ATM-kaart waar ze ongelimiteerd geld mee uit de muur trekken. Het doet denken aan de door antropologen zogenoemde ‘cargocult’. Het geloof dat de blanke man plots het schip met gouden duiten laat binnenvaren. Daar hoef je zelf verder niets voor te doen behalve hopen en bidden.
Paul Bremer

91 Thaise banken

Toen ik me hier jaren geleden vestigde, verbaasde ik me over de geavanceerdheid  van de dienstverlening van de banken. Met mijn bankpasje kon ik bij elke flappentap overal ter wereld geld opnemen. Maar bij de nieuwe geldmachines van  mijn eigen bank  kon ik ook geld overboeken naar elke andere rekening in Thailand. En ook geld storten op mijn eigen rekening en daar direct weer over beschikken. Tot het moment warop ik een nieuw bankboekje nodig had. Toen moest ik naar het bankfiliaal in de regio waar ik mijn rekening had geopend. Te ver weg. Niet gedaan. Je opent gewoon een nieuwe rekening in de regio waar je woont. De bank sluit elke rekening waarop een jaar lang geen activiteiten plaatsvinden. Het batig saldo is voor de bank.
Chris de Boer

90 Cargocult 1

Fai, mijn jonge kat, is al een gevorderde sluiper maar nog geen succesvolle jager. Na verloop van tijd gaat ze maar naast de schotel liggen waar de vogels komen baden. Alsof ze denkt, hier hoef ik er niets voor te doen, ze vliegen me hier zo in de bek. Het doet me denken aan het gedrag van veel jongedames en jongemannen die van heinde en verre naar Pattaya trekken, in de overtuiging dat ze hier ‘zo maar’ een rijke farang aan de haak zullen slaan en dat dan hun kostje gekocht is. Dit onder het mom van ‘I take care for you’. De verborgen wens is vaak: ‘You take care for me and my family’. 
Paul Bremer

89 Boeddhisme in Thailand: weinig om ‘t lijf

Ja, een oranje gewaad en een linnen tasje. Maar verder? Alles wat het boeddhisme predikt lijkt hier met voeten te worden getreden. Monniken die goud geld verdienen met het fabriceren en zegenen van amuletten. Tempels die schathemeltje rijk worden van giften. Hoe duurder de tempel hoe meer crimineel verdiend geld er in wordt gestoken, denk ik wel eens. Misschien is het zo dat hoe onwetender en onzekerder een volk is des te meer er wordt aanbeden en hoe zondiger een volk des te meer er wordt gepoogd zonden weer af te kopen.
Paul Bremer

88 De Saudade Hond

Eerst dacht ik, dat het mijn Thaise buurvrouw zelf was. Maar het bleek haar nieuwe hond te zijn. Elke keer als mijn buurvrouw weggaat, begint het beest hartverscheurend te zingen. Een lied van weemoed en verlangen. Van nostalgie. Van melancholie. Van saudade. Van Portugese vrouwen achtergebleven met herinneringen, terwijl hun mannen in het kielzog van Vasco da Gama verre kusten ontdekken. De enige hond die de fado kan zingen. De Amália Rodriques onder de roofdieren. Nu ja, een huilende hond dus. Godsamme.
André van Leijen

87 Ik kom uit Thailand

Zeker 20 jaar geleden, na vakantie in Thailand, uitslag op rand van lip en mond. Ruw buiten, pukkeltjes binnen. Huisarts; zalfje en aanstipvloeistof. Het gaat niet weg; nog een zalfje. Niet weg en naar de huidarts. ‘De laatste tijd iets vreemds gedaan?’ Ik kom net uit Thailand. ‘Heeft uw vrouw dat ook?’ Ik ben vrijgezel. Ik ZAG het kwartje vallen. ‘U heeft syfilis.’ Boos: wat denk je wel van mij? Wij komen overeen: bloedprikken, en uitstrijkje van de wang. Na een week. ‘U heeft Candida schimmelinfectie.’ Hoe kom je daaraan? ‘Dat zit gewoon in de lucht.’ Zalfje. Drie dagen later is het weg…..
Erik Kuijpers

86 Een uur vertraging. So what?

Als ik naar Bankok ga, neem ik altijd vanuit Chum Phae de bus van 08.20 en zo ook deze keer. Doch om 08.15 uur komt de mededeling dat de bus pas om 09.20 vertrekt. Ik direct vragen over het hoe en waarom en hoe laat ik dan in Bangkok aankom. Er waren te weinig passagiers, dus de bus werd er uit genomen en ik zou een uur later in Bangkok aankomen. Direct een telefoontje gepleegd en een sms gestuurd naar degene die ik zou ontmoeten om over deze vertraging kond te doen. Er zaten ook nog drie Thais in hetzelfde busstationnetje  en wat deden die? Richtten hun hoof even op en gingen verder met hun geliefde bezigheid …….. wachten.
Gerrie Agterhuis

85 Bestemming? Hotel

Bordercrossing, voor mij een jaarlijks terugkerend ritueel. Voordeel? Je  leert grensplaatsen kennen. Dit keer was Nong Khai aan de beurt. Thailand uit ging probleemloos. Laos in kostte meer moeite. Na een uurtje wachten bij loket 1: visa on arrival, was ik aan de beurt. Ik schrok  toen mijn formulier werd geretourneerd  met de opmerking: ‘there’. Het vakje verblijfplaats in Laos moest worden ingevuld. Geen idee, dat moesten we nog regelen. Dus vulde ik in: hotel. De ambtenaar was tevreden. Ik kreeg voor 1500 baht  m’n stempeltje en mocht Laos in. Mijn vrouw achterna die als Thaise dit soort problemen niet heeft.
Jacques Koppert

84 Chinezen en-route (2)

De blauwe nummerplaat viel me dadelijk op. ‘Hé, een Chinese nummerplaat in Thailand, nog nooit gezien! ’ Dat was in Chiang Rai. Chinees Nieuwjaar was in aantocht, misschien was dat de verklaring voor hun aanwezigheid. Een week later in Chiangmai: overal blauwe nummerplaten. De kwade droom van de Amerikanen is werkelijkheid geworden, dacht ik. Generatiegenoten herinneren zich nog de angst voor het ‘gele gevaar’ dat de Ammy’s tijdens de Vietnamoorlog iedere Westerling wilde opdringen. Hun propagandamachine werkte perfect. We deden het in de broek voor het rode en het gele gevaar.  No problemo, verzekerde Gary Cooper en John Wayne ons, we will protect you. Ze kozen later het hazenpad toen de Vietcong Saigon tot op enkele kilometers was genaderd.
Roger Stassen

83 John zwemt

John heet hij. Hij heeft me dat zelf verteld. Elke ochtend om 9 uur parkeert hij zijn witte Audi voor het zwembad. Ongeveer 100 meter van zijn huis. John houdt niet van lopen. Kunstheup. Beide kanten. Ook dat heeft hij me verteld. Hij vertelt het aan iedereen die het weten wil. Dan pakt John zijn wekker met twee grote bellen en zet hem naast de rand van het zwembad. ‘Elke ochtend 30 minuten zwemmen, meneer. Elke dag! Goed voor mijn hart. Acht jaar geleden bypass gekregen.’ Dan hijst John zijn zwembroek op, laat zijn massieve lijf te water en begint zijn levensverhaal te vertellen. Elke dag. Dertig minuten. Aan iedereen die het maar weten wil. Maar niemand wil het weten. Hij heeft het zwembad voor zich alleen.
André van Leijen

82 Machete in de kattenbak

Volgens de Nederlandse wet is het verboden zaken te leggen, te doen leggen of te laten liggen op de openbare weg. Ook is het verboden vuur-, slag- en steekwapens bij je te hebben. Laat ik nu altijd een machete in de kattenbak hebben liggen. Niet om iemand te verwonden, maar om verder te kunnen rijden. De laatste 6 kilometer naar mijn huis gaat door een (slecht onderhouden) bos en waar, zeker na een stevige bries, regelmatig grote takken van de bomen op de weg terecht zijn gekomen. En om die takken te kunnen verwijderen, rij ik hier in Thailand met een machete, of kapmes of hoe je het ook noemen mag, achterin. En in geval van nood kan ik er ook aardappelen mee schillen. Nog geleerd in mijn diensttijd.
Gerrie Agterhuis

81 Chinezen en-route

De tijd dat Chinezen Thailand aandeden met alleen het vliegtuig of de bus is verleden tijd. De welvarende klasse neemt de four wheel drive. Zelf de afgelopen week rondtoerend in het Noorden vielen mij de vele blauwe nummerborden op. Vaak rijdend in colonnes, van wel twintig of meer vehikels met de knipperlichten aan, de gelederen gesloten. Op de autoweg de snelle baan houdend. Zeker in de bergen was er daardoor regelmatig geen doorkomen aan. Achteraan sluiten was het devies of waar mogelijk de horden voorblijven. By the way, geen Poepchinees betrapt. Evenmin kezende Chinezen en chinezende Chinezen.
Paul Bremer

80 Henk en Ingrid Kooiman

De heer en mevrouw Kooiman op vakantie in Thailand. In ieder hotel lachende gezichten bij het inchecken met paspoort, maar die waren hen toch iets te lacherig. Maar eens navragen. En dan kom je er achter dat Kooiman vertaald kan worden als kwoy-ma en dat betekent …..nee, dat mag niet op een net blog. Maar vroeger zong men wel een lied bij voetbalwedstrijden om de scheidsrechter aan te moedigen. ‘Hij – is – een ….’ Juist, dat dus. ‘Hi ha …’ kan ook nog. Mijn naam zegt ze gelukkig niks.
Erik Kuijpers

79 Boeddha kan niet alles

Hoe waar is het gezegde ‘De wonderen zijn de wereld nog niet uit’. ’t Is een cliché, maar het moet wel waar zijn anders was het niet gepromoveerd tot veel gebruikte uitdrukking. Op 8 februari stuurde ik een e-mail naar de manager van het hotel met het dringend verzoek iets te doen aan de ontbrekende beschermkap op een ventilator, die alles weg had van een guillotine. Sinds vandaag, twee weken later, zit de kap erop. Soms gaan de dingen wat traag in Thailand en mijn veronderstelling dat Boeddha afgehakte kinderhandjes zou voorkomen, blijkt voorbarig. Misschien duidt dit toch op een gebrek aan geloof in Boeddha’s almacht.
Dick van der Lugt

78 Vonnis van de scooterverhuurder

Gevaarlijkste van scooter rijden in Thailand? Parkeren en weglopen! Tot tweemaal toe is mijn huurscooter omver gereden door één of andere &^$^#! die ‘m vervolgens weer netjes overeind zet, het glas van mijn achterlicht opruimt en wegrijdt. Vervolgens tref ik mijn scooter gehavend aan en rijd ik met mijn staart tussen m’n benen terug naar de verhuurder. Ik wacht zijn vonnis – als een stout schooljongetje – af. Hij heeft alle macht om te eisen wat hij wil, ben namelijk zo stom om telkens mijn paspoort af te geven. ‘It’s not your fault, I can see it in your eyes, no worry my friend.’
Sander Hillegers

77 Betonbaan of gatenkaas?

Ik stap graag op de lichte motor en zoek het buitengebied op. Mooi weer en wat is er dan fijner dan over de gravelwegen die de Isaan kenmerken. In de regentijd betekent het uitkijken voor sporen en gaten verstopt onder de plassen. Ben eens plat gegaan toen voor- en achterwiel ieder een ander spoor opzochten. En plat in de modder betekent…. Niets voor een fotootje. Ze verdwijnen, die rode gravelwegen. Het koud aandoend beton snijdt door het landschap. Ik begrijp de gemeenschappen die graag schoon en veilig thuis komen maar toch, de charme is weg. De charme van gatenkaas.
Erik Kuijpers

76 Hoe hang je de was op?

Piep piep , dus einde wasprogramma . Laat me eens punten scoren en de was ophangen. Binnen in het ‘washok’ heb ik een rek met boven wat lijnen en onder wat stalen buizen. We drogen binnen, want anders doet de zon meer kwaad dan goed. De lichte dingen,  ondergoed, sokken , T-shirtjes en bh’s hang ik boven en de zwaardere stukken, zoals broeken en truitjes beneden aan de stalen buizen. Logisch toch? Deed het dus niet goed, want ondergoed en sokken mogen in Thailand nooit boven broeken en shirts gehangen worden, want daar draag je ze toch ook niet?
Gerrie Agterhuis

75 Lekkere wijven

De een is klein en mager. Als ze lacht, verschijnen er twee hoektanden. De ander heeft Boteroborsten. Ze lacht nooit. Ze zijn in slaap gevallen met hun hoofd op de tafel. Ik kijk naar ze. Mooi zijn ze niet. Maar dat doet er niet toe. Als ik kuch, schrikken ze op. De hoektanden flikkeren. De Boteroborsten verrijzen. Gesproken wordt er niet. Wat valt er te zeggen? Ze kennen het recept. Langzaam lopen ze naar achteren. Ik volg. Volg als een hongerig dier. Ze verdwijnen. Ik wacht. Verleiding vult de avondlucht. Dan gaat de deur open. Massaman curry. De lekkerste van Hua Hin. Het zijn gewoon lekkere wijven.
André van Leijen

74 In de spreidstand

Krijgt Hans Geleijnse toch gelijk. Ik kom net terug van een potje shoppen en wat blijkt…? Geen tiener te bekennen op straat.. Condooms bij de 7-Eleven? Uitverkocht. Zelfs de ballonnen voor kinderfeestjes waren niet meer verkrijgbaar. Het is Valentijnsdag en die tieners liggen allemaal te kezen in half-afgebouwde kantoorcomplexen, verlaten voetbalstadions en afgeprijsde boutique hotelkamers, omdat die tieners ook wel weten dat de junta het voltallige leger heeft ingeschakeld om de ‘one-hour hotels’ in de gaten te houden. Dit land gaat naar de gallemiezen met haar wellustige jongeren. De junta had gewoon gelijk. De junta heeft altijd gelijk…
Cor Verhoef

73 Abacus is sneller dan de zakjap

Huishoudelijke dingen kopen op de markt hartje stad, de Indo-China markt in Nongkhai. Een dikke kilometer lang de overdekte markt langs de Mekongpromenade. Heel veel stalletjes met in de regel dames van middelbare leeftijd. Enkele visrestaurants en dat ruik je! Thee, zeep en andere spul. Als de prijs bekend is, betaal je door het hanteren van de abacus. Het telraam. Rrits Rrats gaat dat en sneller dan men met de zakjap overweg kan. Rrits Rrats en geen discussie. Daar komt geen zakjap aan te pas! En heus, het klopt.
Erik Kuijpers

72 Geen seks op Valentijnsdag

Overijverige malloten van regeringswege belast met bewaking van normen en waarden brachten Thailand met deze verordening in het wereldnieuws: geen seks op Valentijnsdag. Het schijnt namelijk zo te zijn dat Thaise maagden en knapen op Valentijnsdag wachten om hun onbezoedelde status kwijt te raken. Gevolg: explosie van ongewenste zwangerschappen. Als alternatieve vrijetijdsbesteding werd een bedevaart naar de tempel of het vrijlaten van gevangen vogeltjes en visjes geadviseerd. Mijn Valentijns-advies aan Thaise jongeren: pleeg de ultieme (verzets)daad in de schaduw van een tempelcomplex. Met condooms gevuld vogelkooitje bij de hand. Of, minder profaan, vrij in het zicht van een aquarium. Zodat de vissen kunnen vissen naar wat die vreemde vissen achter het glas aan het uitvissen zijn.
Hans Geleijnse

71 De Chevloret Chrevloet

Ging naar de stad en reed achter een auto met de naam Chevloret. Leuk modelletje hoor. Schade gehad en niet meer weten hoe de letters er op moeten? En wat stond er laatst voor de deur van de fietsenwinkel? Weer een ander modelletje, de Chrevloet. Mocht er zijn hoor. Het aardige is dat de hersens direct de associatie maken met de echte naam en dan word je gedwongen te kijken, en nog eens, of het er echt wel fout staat. En zoals altijd heb je uitgerekend dan de camera niet bij je.
Erik Kuijpers

70 Thaise kinderen zijn van porselein

Opstaan voor een ouder iemand, misstaat niemand. De klassieke openbaarvervoer slogan heeft in Thailand nog geen wortel geschoten. In al de jaren dat ik met de metro reis, is er hooguit driemaal voor me opgestaan. Voor ouderen die moeilijk ter been zijn, wordt doorgaans wel een stoel vrijgemaakt, maar voor mij – inmiddels een 68-jarige grijsaard – niet dus. Valt er een stoel vrij, dan moet je er snel bij zijn, voordat een andere passagier er bezit van neemt, zelfs jongeren met sterke benen. Kleine kinderen, zwangere vrouwen en monniken worden met alle egards behandeld. Die voorkeursbehandeling voor kinderen blijf ik gek vinden; ze zijn toch niet van porselein?
Dick van der Lugt

69 Vervallen

Deze gedachte is geweigerd vanwege de indecente inhoud. Dick’s blog is geen sekssite. 

68 Een virtueel huisdier

Mijn Thaise vriendin heeft ook nog eens een virtuele poes. Die zit op het beeldscherm van haar mobieltje.  Regelmatig hoor je een piepje en dan moet je die virtuele poes op zijn buik krabben en hoor je die poes zelfs spinnen. Maar het komt ook regelmatig voor, dat je die poes virtueel eten of drinken moet geven. Vergeet je al deze dingen, dan heb je een probleem, want dan sterft je poes een virtuele dood en moet je een nieuwe virtuele poes aanschaffen. Ik denk dat ik maar een virtuele vriendin ga nemen.
Gerrie Agterhuis 

67 U bent er gloeiend bij meneertje…

Nog niet zo heel lang geleden, zeker wanneer je het vergelijkt met de tijd die voorbij is gegaan sinds de oerknal, reed ik achterop de motor met mijn Ierse makker, Declan, op weg naar de tandarts. Ik had gruwelijke kiespijn. We werden aangehouden. Declan droeg geen helm. Passagiers hoeven geen helm te dragen. Brommerpassagiers in Thailand hebben immers een kop van beton. ‘400 baht’, baste de Bulle Bas. ‘Maar ik ben Sikh’, bracht Declan in. Sikhs hoeven geen helm te dragen omdat dit hoofddeksel niet past op een tulband. ‘Waar is je tulband?’, vroeg de agent op een lacherig toontje. ‘Bij de stomerij’, antwoordde Declan in vloeiend Thai. We mochten doorrijden.
Cor Verhoef

66 Wat is een Thaise prostituee?

In Thailand is prostitutie verboden. Maar wat is een prostituee?  In Thailand hebben we veel varianten voor betaalde seks. Is een bargirl die via een fee kan worden afgekocht (variërend van enkele uren tot enkele weken) een prostituee? Is een Thaise  die een Thaise minnaar heeft die al haar onkosten (condo, eten en drinken, boodschappen, auto) betaalt in ruil voor een paar uur seks per week/maand een prostituee? Is een ‘goede’ Thaise vriendin die een buitenlandse mannelijke toerist  in Thailand ‘rondleidt’ voor een paar weken een callgirl? Doet de bloedmooie Thaise studente iets illegaals als ze af en toe met een (invloed)rijke Thai man het bed deelt voor 40.000 baht?
Chris de Boer

65 Fai trekt ten strijde

Fai, het jonge katje, is gek op al die vogels in de tuin. Als de tuinsproeier aanstaat, dan zit in mum van tijd de struik op het gazon vol met vogels. Op de dunne twijgen maken zij al badderend een drukte van jewelste. Tot vandaag liet Fai zich wegjagen door de steeds weerkerende bui. Na enige aarzeling kiest ze vandaag voor de aanval. Hoger en hoger glibbert ze over de takken op weg naar haar prooi. Ze wordt nat, natter, natst maar laat zich niet van de wijs brengen, er zal zo’n fladderaar verschalkt worden. Zou het haar dan toch lukken? Moet ik haar die kans wel geven? Uiteindelijk roept moeder natuur haar tot de orde. De zwaartekracht overwint. Na aanvaarding van de nederlaag komt ze haar vacht en haar blazoen oppoetsen op mijn schoot.
Paul Bremer

64 Condoom

Drukke winkelstraat in een Thaise farang-nederzetting. Ik ben op zoek naar zo’n handig koelhoudend omhulseltje voor bierflesjes. Geen idee hoe zo’n ding in het Thais heet. Stap een slijterij binnen. Achter de toonbank een vijftigster, niet moeders mooiste, wel heel vriendelijk. Ik leg omstandig uit wat ik wil, pak er een pijpje bij, roep iets over lon no, yen yes en laat mijn hand over het pijpje glijden. Haar gezicht begint te stralen. Kondom, roept ze. ’t Zal toch niet, denk ik en verlaat de winkel. Een paar tellen later hoor ik achter me schreeuwen ‘Mister, mister, I have your kondom!’ Passanten kijken me afkeurend aan. ’t Zou wat. Ik verdwijn zielsgelukkig met haar in de winkel.
Hans Geleijnse 

63 Je moet de juiste man treffen

Onderhoud Honda. Achterrem, dus wiel er af. Naar huis met een onbehaaglijk gevoel.  Lokale klusser, chauffeur, verzekeringsagent, opknapper van oude brommers pakt een set sleutels. ALLE bouten ‘achter’ niet aangedraaid! Terug en een schouderophalen. Bazin er bij maar haar monteur afvallen in het openbaar? Tank gas-o-hol. Niet zo schoon als benzine 95 maar goedkoper. Ineens rij ik met lage snelheid met horten en stoten. Rijd ik 80 dan is alles in orde. Naar Honda. Monteur heeft na 200 meter de oorzaak. ZUIGER kapot. Maar ik weet: zuiger kapot, ding stopt. Ik moet laten repareren?  Niks. Gewoon samen naar huis. Tank nu alleen benzine en het ding loopt als een tiet. Je moet de juiste man treffen.
Erik Kuijpers

62 Thailand is een kinderspeeltuin

Wie de kinderspeeltuin tijd nog niet is ontgroeid, vindt in Thailand precies dat waar men zo naar terug verlangt. Kinderachtigheid ten top is terug te vinden in simpele gedachtes gelijk een kind van twaalf, de ‘ik eerst’ mentaliteit in het verkeer, de jaloezie onder het vrouwvolk vertolkt in geroddel, en de verslaving aan spelletjes spant de kroon. Wie zich hier mee kan verenigen en hiermee aangeeft de kinderspeeltuin tijd nog niet te zijn ontgroeid, moet zich vooral in Thailand vestigen. Zo iemand ben ik dus en geniet dagelijks van mijn jaren vijftig gevoel, de tijd dat ik nog een kind was en uiteindelijk ben gebleven.
Bert van Balen 

61 Begripsverwarring

Als je al eens een Thai treft waarmee je (in het Engels) een boom kunt opzetten over een serieus onderwerp in Thailand, bots je bij voortduring op tegen het feit dat hetzelfde (Engelse) woord voor die Thai en voor mij niet hetzelfde betekent. Concrete termen en begrippen (zoals auto, salaris, vaderland, vrouw, politie, politici, junta, bier, straat, boodschappen doen, vakantie) leveren nagenoeg geen problemen op. Anders wordt het met abstracte begrippen zoals democratie, (romantische) liefde, zorgzaamheid, loyaliteit, verzorgingsstaat, goed en kwaad en corruptie. Is dit nu een taalprobleem of  is het te definiëren als een cultuurverschil tussen Thailand en Nederland?
Chris de Boer

60 Droge dames

Bij mijn schoonvader hing vroeger een tegeltje in het toilet. Een man, die zijn bril op zijn voorhoofd had geschoven en die je lachend aankeek. Hij leek op MaxTailleur. ‘Heren doe de bril omhoog, de dames zitten ook graag droog’, stond eronder. Mijn schoonvader vond dat een erg leuk tegeltje. Ikzelf vond het nogal onsmakelijk. Kortgeleden zag ik in een toilet in een hotel in Bangkok een bordje met een man die op de wc-bril stond. Er stond een rood kruis doorheen. Een soort verkeersbord. Zoals je ook borden hebt met ‘Verboden voor tractoren’. ‘Niet op de wc-bril staan’, stond eronder. Ik wou het gelijk even proberen. Maar ineens moest ik denken aan mijn schoonvader en zijn droge dames. Heb de bril toch maar even omhoog gedaan.
André van Leijen

59 Thaise deetjes en teetjes

Thaise middelbare-schoolleerlingen zijn kampioen in het ‘fill out the blanks’, oefeningen waar ze de juiste werkwoordsvorm moeten invullen in een door mij voorgekookte zin. Maar zodra ze zelf een essay moeten schrijven, vervallen ze weer in de fouten die voortkomen uit het feit dat het Thais geen meervoud kent, althans, niet zoals wij of de Engelsen, geen lidwoorden en dat werkwoorden niet vervoegd worden. Ze koken de beoogde zin in hun hoofd eerst voor in het Thai, en daarna vertalen ze die zin in het Engels naar het papier, met alle onvolkomenheden van dien. Terwijl ze wel weten hoe het eigenlijk moet…
Cor Verhoef

58 Thaise man niet voor één gat te vangen

Thaise mannen moeten ook de kost verdienen en lijken daar net iets handiger in dan veel anderen. Als leerling voor 50 baht seks hebben met je leraar? Makkelijk verdiend. Afspraakjes met oudere mannen? Natuurlijk, als het geld maar jouw kant op rolt. Vervolgens trouwen met een vrouw met geld? Waarom niet? Dan stoppen met daten met je suikeroompje(s)? Waarom zou je? Ook nog kinderen verwekken om je mannelijkheid te bewijzen en je familie tevreden te houden. Why not? Je borstprothesen laten aanmeten en als vrouw door het leven gaan om zo mannen te gerieven? Goed idee. Kortom: de Thaise man is niet voor één gat te vangen. Ze gaan voor het genot of voor het gewin.
Paul Bremer

57 Thais houden van stempelen

Als ‘farang’ word je meer bestempeld dan gewenst. Op eender welk denkbeeldig, dan wel officieel document. Gaande van kassaticket (rode stempel in de kroeg PAYED op een blocnote waarbij carbonpapier gebruikt wordt om dubbels te hebben die nadien verdwijnen). Garantiebon bij Big C. Tot plakkers en stempels in je uiterste ‘zijn’, je paspoort. Je hoort bestempeld te zijn. En van stempelen kennen ze iets in Thailand. Ja, je moet een stempel hebben. Voor al en nog wat, en vooral, voor nog veel meer. Hoe meer hoe liever ook. Tot je de stempel laat zien wanneer het nodig is; om dan te horen Sorry sir, … big smile. Terug lachen is dan geoorloofd. Are you serious, or are you kidding? Na 5 minuten is dat geregeld, met een briefje van het staatshoofd. Wie drukt die vrijgeleide briefjes?
David Diamant

56 Beperking alcoholverkoop is een draak

Beperking van verkoop van alcohol door grootwinkels is een draak; ieder Thais winkeltje verkoopt gewoon door. Wat maakt het uit? Als ik dronken zou willen worden dan sla ik fors in en zuip me lam. Een maatregel voor de bühne. Voor religieuzen, voor moslims, voor de internationale pers en voor de verkoop van benzine want ik moest vanmorgen tweemaal rijden naar de Makro. Dus ik laad om half 10 driemaal acht  liter rode wijn in mijn karretje. Want dat is meer dan 10 liter en dan geldt die tijdregel niet. Maar nee, twee verkoopsters achter me aan. Het bord in de hand: please show…..mijn vergunning alcohol te verkopen! Mai mi. Kordaat pakken de dames de spullen van me af en zeggen me om 11 uur terug te komen.
Erik Kuijpers

55 (Zwaar) bewapende man

Zwaar bewapende man, kopte lijfblad Volkskrant op haar site, terwijl Nederland een jongeling met  pistool op het tv-scherm had. Achteraf bleek de kennelijk verwarde Tarik, met neppistool in de NOS-studio, niet geïnspireerd door de moordpartij van moslim-terroristen op de redactie van Charlie Hebdo. Ik begreep dus de aanvankelijke opwinding. Niet het jezelf een pluim geven (zoals De Volkskrant zaterdag deed) voor Tariks foto uit de krant houden terwijl iedere tv-kijker hem kon uittekenen. Ik twijfel of Tarik het er in Thailand levend had afgebracht. Ik weet bijna zeker dat de media zich tot ‘gewapende man’ hadden beperkt. En 100 procent zeker dat zijn privacy door elke redactie aan flarden was geschoten.
Hans Geleijnse

54 De mystieke oosterling

Zijn Aziaten mystiek, het Griekse woord voor geheimzinnig? Misschien spiritueel of is het meer een kwestie van irrationeel zijn? Zijn de Thais boeddhisten of toch meer animisten? Zeker is dat veel Thais leven in een magische wereld met vele geesten en goden. Zijn laag opgeleide mensen geloviger dan hoog opgeleiden? Het Amerikaanse volk is hoog opgeleid maar erg gelovig. Religiositeit blijkt vooral te maken te hebben met stress en onzekerheid, met bestaansonzekerheid. Een generatie die opgroeide in onzekere tijden blijkt ook op latere leeftijd nog religieuzer. Ook in deze roerige tijden groeit er vast weer een generatie Thais op die zekerheid proberen te ontlenen aan aanbidden en rituelen.
Paul Bremer

53 Thaise vrouwen: niet voor de poes

Het stereotype beeld van de Thaise vrouw is een gewillig, beeldschoon, lichtgebruind, liefdevol en zichzelf voor de echtgenoot wegcijferend vrouwmens dat ook onder de lakens het manlief naar de zin maakt. De Thaise man is een macho die doet waar hij zin in heeft, zijn eigen vrouw korthoudt en er het liefst een paar (betaalde of onbetaalde) vriendinnen op na houdt. De werkelijkheid is anders. Achter elke sterke Thaise man staat een nog veel sterkere Thaise vrouw. Zij zwaait de scepter in huis, beheert het huishoudgeld als een tijger, zorgt voor de familie en als het moet hanteert ze de scherpe schaar in de slaapkamer. De topspecialist in het weer aanzetten van afgeknipte of afgesneden mannelijke geslachtsdelen werkt in een Thais ziekenhuis.
Chris de Boer

52 Donderbussen en zevenklappers

‘In alle stilte gecremeerd’ lees je wel eens in een Nederlandse rouwadvertentie. Hier in Thailand is dat onmogelijk. Net na het overlijden worden er donderbussen afgeschoten. Nog voordat de kist is besteld, wordt een rijdende disco gehuurd die luidkeels treurige muziek rondblaast. Ten minste het eerste uur dan toch, daarna Thaise schlagers. In optocht naar het crematorium met mensen voorop die zevenklappers afsteken om de geesten te verjagen.  Zo lig je toch niet rustig in je kist naar je laatste rustplaats? Die rijdende disco is meer dan een week bezig. Ga er maar aan staan.
Gerrie Agterhuis

51 Leven in een Thais dorp

Leven in een dorp in Thailand is vroeg wakker worden met hanengekraai en hondengeblaf. En de omroepberichten die door de luidsprekers schallen.
Leven in een dorp in Thailand is ontbijten op je balkon met toastbrood en croissants terwijl je een mengeling van kook- en bakluchten opsnuift. Maar niets gaat er boven de geur van je eigen vers gezette bakkie koffie.
Leven in een dorp in Thailand is e-mails lezen en het nieuws volgen via internet.
Leven in een dorp in Thailand is in de auto stappen, boodschappen doen bij de BigC en steeds  een ander eettentje uitproberen. En dan is het alweer tijd om naar bed te gaan.
Best vol te houden, dat leven in een Thais dorp.
Jacques Koppert

50 Thailand: land van fruit

Bananen (grote en kleine; dikke en dunne, gele en groene; gluang hom, gluing khai en hom thong), mango’s (gele en groene), appels (gele en rode natuurlijk, groene ook: die weten nog niet of ze rood of geel willen worden), peren, rambutan, longkon, ananas (grote en kleine), watermeloen (rood en geel, meer rode dan gele overigens), meloen, pusa, tamarinde, kiwi, granaatappels, rose-appels, kokosnoot, durian, mangosteen, pomelo, carambola, roselle, papaya, guave, citroen, limoen, dragonfruit, jackfruit, sinasappels, mandarijnen, aardbeien, frambozen, kersen, pruimen, custardappel, jujube, lychees, plum mango, sapodilla, zalacca, langsart, santol, avocado (of is dat een groente?), star fruit.
Chris de Boer

49 Thaise logica

Zet je de wekker op 5 uur morgenochtend? Zo gezegd zo gedaan. De volgende ochtend kabaal van dat kreng natuurlijk, dus ik por haar en zeg: de wekker is afgelopen. Oké zegt ze, draait zich om slaapt verder. Ik om 6 uur, nogmaals gepord met ‘jaaaaaa’ als reactie. Om 7 uur gaat ze uit bed. De avond vraagt ze weer om de wekker om 5 uur te zetten. Vraag waarom, je staat pas om 7 uur op, zal ik hem op half zeven zetten? Nee, ik vind het lekker om wakker te worden in de wetenschap dat ik nog twee uur kan slapen.
Gerrie Agterhuis

48 Als je in een doperwtje prikt…

In mijn koffer met onmisbare herinneringen aan een Thailoos leven zat ook een paar kilo zilverwerk. Bestek! Ik sjouwde dat niet alleen uit sentiment mee. Thais bestek schiet al Geller-krom als een doperwtje wordt geprikt. Het ‘Hollandse bestek’ zorgde bij Thaise etensgasten voor consternatie: ‘Wat zwaar, je krijgt er een lamme hand van!’ Na vaker gebruik won de waardering voor het onbuigzame disgereedschap. Dat zelfs gewoontedier mens het ongewone kan accepteren is duidelijk een winstpunt voor empiristen in het eeuwige dispuut met rationalisten. Wanneer ik de Thaise medemens van beter dan thuis wil overtuigen denk ik aan bestek! En oefen geduld. Wie weet maakt die instelling me prettiger in de omgang met….
Hans Geleijnse

47 Voor mensen met schoenen

Nieuwjaarsdag was er op de school een feest om geld binnen te halen voor een weg op het terrein. Bonnen kopen om deel te nemen aan het diner, 3 euro per persoon. Tafels met plastic stoelen voorzien van een foedraal over de rugleuning, dan leek het nog wat. Er was een grote tafel met twintig plastic stoelen, doch die waren helemaal overtrokken en op de rugleuning was zelfs een grote strik aangebracht. Ik noem dat ‘Chinese stoelen’. Op mijn vraag naar de bekende weg voor wie die stoelen bestemd waren, kreeg ik een verrassend antwoord. ‘Dat is voor mensen met schoenen.’
Gerrie Agterhuis

46 ‘900 baht, Sir’

Onlangs liet een valpartij na een feestje me met bebloede kop en uit het lood geraakte gewrichten aankloppen bij mijn favoriete ATM (in) het Bangkok Pattaya Hospital. Ruim een uur later stond ik gehecht en gezwachteld weer buiten, een forse zak met medicijnen rijker en 15.000 baht armer. Ik moest vooral iedere dag terugkomen voor desinfectie en verbandsessies. Eén zusterbeurt van een stief kwartiertje klopte 1000 baht uit de patiëntenzak. Levensgezellin N. kocht geërgerd voor een habbekrats identiek wit- en wondreinigend goed. Zeker 5000 baht bespaard. Het afsluitende BPH-bezoek met doktersinspectie, verwijdering van zes hechtingen en aanpalend verband duurde 40 minuten. De caissière glimlachte ‘900 baht, Sir.’ Logisch. De eenvoudigste rekensom wordt hier op de zakjapanner gemaakt. Die heeft altijd gelijk.
Hans Geleijnse

45 Herrieschoppers

Verrassing bij terugkeer van een gezellig etentje in Lust, List & Leugen. Elf uur ’s avonds, bijna thuis, dikke file. Oorzaak een ruim bemande politie-afzetting. Absoluut novum in de militaire vrijstaat waar wij ons doorgaans rustige leven leiden. Politie speelt daar onzichtbaar de tweede of derde viool. Levensgezellin N. opperde een hoopvol: ‘Het zal toch niet?’ Ik: Jazeker. Eindelijk actie tegen tot ver in de omtrek hoorbare nachtelijke terreur van straatracers op uitlaatloze motoren. Een paar uur later decibelden over hun toeren gejaagde motoren gierende gaten in onze nachtrust. Logisch. Na een onverwachte extra inspanning stapt een politiemens niet in het holst van de nacht uit bed om herrieschoppers op heterdaad te betrappen.
Hans Geleijnse

44 Show police

For show police, werd mij te verstaan gegeven. Een helmpje van de allergoedkoopste soort. De kinband hing er maar wat bij. De gesp was al lang geleden verdwenen. Om geen tijd te verliezen nam ik er maar genoegen mee. De losse kinband tussen mijn kiezen om de helm niet te verliezen. Met beide handen stevig vasthoudend achter de buddyseat vlogen wij over Boeddha’s wegen richting ziekenhuis. Met een beetje pech meteen naar de eerste hulp. Maar het kan altijd nog dommer. Onderweg zag ik op Sukhumvit een man op een motorbike met bakkie. In zijn linkerarm een forse baby geklemd.
Paul Bremer

43 Een slimme monnik

Veertien dagen geleden is mijn vriendin op bezoek geweest bij een monnik in de buurt van Chayaphum. Nu luistert ze elke dag toch wel een paar uur, via internet, naar deze man. Uren is die  aan het woord en op mijn vraag wat hij allemaal zegt, krijg ik te horen dat hij heel slim is. Ik reageer dat ook ik niet dom ben, en dat ze naar mij niet luistert. Krijg als antwoord: ‘Als jij stopt met alcohol en seks, dan luister ik ook naar jou.’ Heb maar niet gezegd dat er een monnik betrapt was op seks met een minderjarige . Dus oké, dan luistert ze maar niet naar me!
Gerrie Agterhuis

42 Leren is memoriseren

Citaat: ‘De studiemethode bestond hierin, dat men de lesjes woordelijk uit het hoofd leerde en ze daarna opzei voor den lesmeester. “Men kende dan al of niet zijn les.” Daarmee was ’t uit. Leeren was memoriseeren. Zijn les opzeggen: een boek oplezen, zonder het boek. Hóófdzaak bij iedere geestelijke ontwikkeling is: belangstelling wekken. En met de memoriseer‑cultuur wordt de belangstelling vermoord. Bij mij althans heeft het lang geduurd, eer – dankzij het lessenleeren – ik me voor den inhoud dier lessen ging interesseeren.’ Gaat deze quote over het onderwijs in Thailand? Nee, dit schreef de grote onderwijshervormer Jan Ligthart in 1919 (Jeugdherinneringen).
Dick van der Lugt

41 Een vogeltje in Hua Hin (deel 3, slot)

 Mijn vrouw mist Wimpy, het snijdervogeltje, dat de godsganse dag ‘piep, piep, piep’ zegt. Wanneer ik haar vertel, dat de rest van Wimpy vermoedelijk ergens vrolijk rondvliegt, dat vogeltjes zonder staart heel goed een doorstart kunnen maken, zulks in tegenstelling tot vliegtuigen, dan kijkt ze me slechts met haar grote bruine ogen vol droefenis aan, niet om de teloorgang van haar Wimpy, maar om het vermeende bedrog. Vanmiddag echter kreeg mijn verhaal over Wimpy onverwachts een staartje. ‘Kijk!’, zei ze, terwijl ze naar de heg wees. In de bougainvillea zat een vogeltje. Een muskaatvinkje met een heel kort staartje. ‘Wimpy!’, zei ze. Ze keek me met glanzende ogen aan, haar mond wijd open. ‘Wimpy!’ ‘Tieriedie, tieriedie’, zei het vogeltje. Ze hoorde het niet. Gelukkig.
André van Leijen

40 Niemand protesteert

Thamboen met morlam en ramwong trekt handelsmensen aan en die verkopen etenswaren en snuisterijen. Maar ook wel komt iemand een scherm opzetten bij de huizen waar thamboen is. En als de morlam zwijgt rond 23 uur, zet men dat scherm aan en komen Chinese of Thaise films op dat scherm met de bassen op 10. Of er nu mensen zitten of niet. Of men nu mensen uit de slaap houdt of niet. En om 06 uur, als iedereen naar zijn werk moet, stopt de herrie. Schermterreur. En niemand protesteert.
Erik Kuijpers

39 De kloof van 100 meter

De statistieken over Thailand geven de kloof tussen arm en rijk weer in koele en harde cijfers. Wil je het verschil werkelijk ervaren  dan hoef je niet ver te reizen: niet eerst naar de shopping malls als de Siam Paragon of CentralWorld in downtown Bangkok en dan naar het spreekwoordelijke arme Noordoosten, de dorpen in de Isaan. Ga naar de bekende straten als Sukhumvit Road of Silom Road en ervaar de weelde en de rijkdom. Loop een van de zijstraten 100 meter in en dan weer een zijstraat en weer een zijstraat en je ziet de achterkant van de rijke straten: vervuilde straathoeken, vervuilde honden en ja, ook vervuilde mensen.
Chris de Boer

38 Wat is een zebrapad?

Iedereen weet dat de kanaalweg in Hua Hin de gevaarlijkste weg is van het oostelijk halfrond. Maar dat is sinds kort veranderd. Er is een nieuwe weg gekomen. De gemeente heeft er een paar jaar over gedaan, maar nu ligt er ook wat. Een vierbaansweg met gescheiden rijstroken, stoplichten, een beplante middenberm en om de 20 meter tweearmige lantaarnpalen. Niets is aan het toeval overgelaten. Waar je een U-turn nadert, is dat aangegeven met een kobaltblauwe rijstrook. Oranje rijstroken geven aan dat je in een bocht zit. Zelfs aan de voetganger is gedacht: oogverblindende zebrapaden met helder oranje en witte strepen. Kan niet missen. Als die Thais nu nog tegen elkaar op botsen…  De vraag is echter hoe de Thais die kleuren zullen opvatten.  Een uiting van vaderlandsliefde? En wat is eigenlijk een zebrapad?
André van Leijen

37 Een stille moordenaar

Rondscharrelend op de weg voor het huisje van schoonma (Isaan) hoorde ik eens pal achter mij een doffe plof. De veroorzaker bleek een grote groen-zwarte noot te zijn, liggend op de plek waar ik net gelopen had. Toddy-palmbomen (keiharde en stille moordenaars als u het mij vraagt) zijn de daders, die dergelijke hoge noten uitspugen, gelijk een druiveneter zijn pitjes. Het vrolijke ‘Loek Taan Lon’ geuit door vrouwlief, na zo’n hoorbaar bombardement lichtte daarvoor bij mij nog geen wenkbrauw. Ik mis echter wel vaker belangrijke hints. Had zo’n fruitige verrassing namelijk mijn eigen onbehaarde kokosnoot geraakt, pakjesavond was waarlijk aangebroken. En discussie over wie de Zwarte Piet toegeschoven zou krijgen, was op voorhand uitgesloten.
Lieven Kattestaart

36 Stoelloze woensdagen

Vandaag de eerste woensdag dat van hogerhand stoelen verboden zijn op de stranden van Pattaya. Kan het niet laten om daar wat te fietsen en te koekeloeren. Het is er druk. Velen hebben zich in de schaduw genesteld op een matje of een handdoek. Ook wordt er rond het middaguur volop doelloos rondgelopen op het het straatje langs het strand. Misschien is het ook wel flaneren op een vroeg uur. Het doet me denken aan de autoloze zondagen van weleer. Velen een beetje van hun à propos. Veel ruimte om de dag net even anders te besteden dan anders. Zoals dit stukje schrijven na het nuttigen van een heerlijke Chef Salade op een terras. Wegdromen bij ‘Brieven uit Thailand‘ van Botan in plaats van het lezen van de krant. Niets ten voordele van de coup, maar toch: elk nadeel heb zijn voordeel.
Paul Bremer

35 Goede tijden, droge tijden

Om mijn gazon niet te veel te laten verdrogen in deze winderige regenloze tijd staat regelmatig de sproeier aan. In mum van tijd zit de struik op het gazon, waar het water zich een weg door baant, vol met badderende vogels. Veel rumoerige bulbul’s maar meestal ook de elegante rood gemutste flowerpecker. White-throated fantails daarentegen die altijd overal de buurt onveilig maken zie ik daar nooit. Soms zie ik er wel één die fladderend boven mijn pool met zoutwater probeert daar een slokje mee te pikken. Laatst zat daar ook een kat te slobberen van het zilte nat. Wat dorst al niet teweeg kan brengen. Trouwens, Hollandse koeien krijgen in de wei ook zoutblokken om aan te likken.
Paul Bremer

34 Goodwill money voor overplaatsing

Mijn partner is lerares op een lagere school in een klein dorpje in de Isaan, zo’n 35 km vanaf waar we wonen. Omdat dit reizen elke dag toch veel tijd, benzine, verkeersgevaar en energie kost hebben we geprobeerd om dichter bij huis een nieuwe school te vinden. Twee keer kon dit, mits 200.000 baht betaald zou worden om het regiobestuur een natje en een droogje te geven. Zullen we het ‘Goodwill Money’ noemen? Nee, we noemen het gewoon corruptie. Mijn partner verdient 40.000 baht per maand dus ze zou vijf maanden voor niets moeten werken. Toch maar niet gedaan. Over vier jaar gaat ze met pensioen.
Ad de Groot

33 Een vogeltje in Hua Hin (deel 2)

Het vogeltje komt nu al twee weken bij ons slapen. In de wingerd vlak boven de eettafel. Mijn vrouw heeft hem een naam gegeven. Wimpy. En nog steeds lopen we op onze tenen door het huis. Niet dat Wimpy ons daar dankbaar voor is. Om half zeven ‘s ochtends wordt Wimpy  wakker, rekt zich even uit en gaat voor ons slaapkamerraam zitten. Zijn staartje parmantig omhoog. En dan begint het. Piep…piep…piep… Dat gaat eindeloos zo door. Maar vanochtend was er geen gepiep. Ik draaide me nog eens lekker om. Mijn vrouw was als eerste naar buiten gegaan. Even later stond ze naast het bed. Ze keek me beschuldigend aan. In haar hand het parmantige staartje.
André van Leijen

32 You have the money

In een dorpje zo’n 10 kilometer van mijn woonstede is een winkel waar ze ‘doe het zelf artikelen’ verkopen. Verf, schuurpapier, spijkers, tuinslang, stekkers en noem maar op. Ik noem dat de Gamma. Aardige vrouw die daar de scepter zwaait. Zat een tijd geleden in de moeilijkheden want haar man had een andere vrouw bezwangerd en was vertrokken. Hij is nu weer terug en in genade aangenomen. Ze zijn op visite geweest, want ze wilden wel eens zien waar hun verf opgesmeerd werd. Was best gezellig, ze lustten allebei bier. Ze wilde samen met mij een resort bouwen: ‘You have the money, I have cement.’
Gerrie Agterhuis

31 Apenliefde in Pattaya

Apenliefde. Kent u die uitdrukking? In Pattaya zie ik het veel. Mannen, met name oudere mannen, die verwennen, overmatig verwennen, tot ware kunst verheffen. Zichzelf laten vertroetelen en daar overdreven verwennerij tegenover stellen. Behalve royale vergoedingen, vaak ook nog dikke fooien. Veel versnaperingen natuurlijk. Mooie kleertjes en als het een beetje meezit een nieuwe smartphone. Zeker dat laatste cadeau doet wonderen en zo zijn de oogappeltjes ook makkelijk oproepbaar. Is dit uit de hand gelopen liefde van opa’s of toch meer een kwestie van eigenliefde en afkopen van schuldgevoelens?
Paul Bremer

30 De tuinman en de tuinvrouw

Mijn tuinman creëerde zijn werk zelf. Hij strooide gretig met kunstmest. Vervolgens maaide en snoeide hij dat het een lieve lust was. Ik wilde dat hij stopte met al dat mesten. Dat was een domper op zijn arbeidsvreugde. Want wat moest hij dan doen? Ik wilde niet dat hij iedere dag de tuin sproeide, zeker niet in de regentijd. Dat maakt de wortels ‘lui’. Die moeten de grond in, op zoek naar water. Hij mocht ook al niet meer het gras sproeien als de zon hoog aan de hemel staat. Dan blakert de zon het gras. Hij raakte helemaal van zijn à propos. Nu heb ik een tuinvrouw en zijn al die problemen opgelost. Ze ‘ziet’ het echte werk en is nog slim en inventief ook.
Paul Bremer

29 Eten, drinken, zonnen, luieren…

De meeste mensen zitten vol met passieve behoeften. Veel ontvangen en er zelf zo weinig mogelijk voor hoeven te doen. Eten, drinken, gemasseerd worden, zonnen, luieren op je ligstoel of in je hangmat, de tijd vol kletsen,shoppen, noem maar op. Geliefd tijdverdrijf maar niet iedereen geeft daar ongegeneerd aan toe. Publiek althans. Veel vakantiegangers en pensionado’s hier geven zich er naar hartenlust aan over. Ver van huis en nog heel betaalbaar ook. Gelukkig zijn er hier veel dames en heren die graag aan al die verlangens voldoen. De Thai zijn zelf ook levensgenieters.
Paul Bremer

28 Het Tescomannetje

We noemen hem het Tescomannetje. Dat komt omdat hij altijd in de food court zit naast de Tesco in Marketvillage in Hua Hin. Altijd. ‘s Morgens, ‘s middags en ‘s avonds, wanneer we ook komen. Soms zit hij samen met medebewoners van Baan Tesco. Dan praten ze wat. In het Zweeds. Maar meestal zit hij alleen. Waarom hij daar zit weten we niet. Wacht hij op het eten? Op bezoek? De zuster? Dat dokter op zaal komt?  Wacht hij op waar iedereen op wacht, die uiteindelijk in Huize Tesco terecht is gekomen? We weten het niet.
André van Leijen

27 Aquaria vind je op onverwachte plaatsen

Vakantie in Thailand, na vele weken kwam er een eind aan. De avond voor terugvlucht naar Schiphol, bivakkerend bij zwager in Bangkok. Met vier volwassenen en twee kinderen in een huiskamer, annex slaapkamer ter grootte van Nederlands tuinhuisje, krap maar heel gezellig. Bier drinkend, dvd’s kijkend, en voor vertrek naar Don Mueang, toiletbezoek. Na gedane zaken, bakje  om door te spoelen gegrepen, en net voor de spoelbeurt ontwaar ik een zwart visje rondzwemmend in de Tupperware. Kon vissen-moord voorkomen, maar kwam er rijkelijk laat achter dat de kinderen hun Sluierstaartje rond lieten zwemmen in de spoelbak, dit hun versie van aquarium zijnde.
Lieven Kattestaart

26 Tafelmanieren zijn soms anders

Pattaya. Locatie:  niet echt toeristisch, noch luxueus. Met toenmalige vriendin dagelijks een portie gebakken noedels verorberd in het piepkleine openlucht-restaurantje tegenover haar appartement. Gerund door vriendelijk echtpaar, met inwonend nichtje en haar baby. Nichtje speelt met naakte baby, zwaait het kind lachend rond. Om de feestvreugde te vergroten plast deze laatste vrolijk over een tafeltje. Nichtje pakt de pannen-poetsdoek  van de kookplaat, veegt het tafeltje schoon, onder gelach van echtpaar, en mikt de doek terug op kookplaat.  De woks glommen als nooit tevoren, kon ik later vanaf vriendin’s balkonnetje aanschouwen. Wat mij er niet van weerhield de noedels elders te gaan proberen.
Lieven Kattestaart

25 Nieuwjaarsochtend in Isaan

Vers van de pers. Zoals gebruikelijk mijn koffie genomen, het nieuws op BVN bekeken en daarna de vissen wat eten gaan geven. Begonnen een rek te maken naast de vijver, waar mijn vriendin planten aan kan hangen om zo een groene muur te maken van bloemen en planten. Daarna opgeroepen om de bananenboom met geld naar de school te brengen. Moest natuurlijk met het schoolbestuur op de foto. Eén blanken in het dorp, dus altijd wel iets bijzonder. Vanavond een diner met een tafel voor acht personen besteld. Kosten 30 euro per tafel. Eten à volonté, maar de drank separaat afrekenen.
Gerrie Agterhuis

24 Meer neus en minder tanden

Onder jongens hier, die het kunnen betalen, is een neuscorrectie erg in. Ze willen een minder platte neus. Een beugel dragen is ook populair. Soms is dat wenselijk als je tanden naar voren staan. Jammer is alleen dat de tandensmit hier er vanuit lijkt te gaan dat er dan altijd eerst twee hoektanden moeten worden getrokken. Die gapende gaten maken het aangezicht er niet mooier op. Alléén al het dragen van een beugel maakt dat je in het standsbewuste Thailand erbij hoort. Er zijn met dat doel zelfs nepbeugels te koop om middenklasse te suggereren. Maar als je pech hebt, ruïneren ze op den duur je gebit.
Paul Bremer

23 Thailand is een tolerant land

In Thailand word je niet gauw tot de orde geroepen. Als je je niet aan de ongeschreven regels houdt, dan hebben de Thai wel andere manieren om hun ongenoegen kenbaar te maken. Wegkijken bijvoorbeeld. Of je alleen de hoogst noodzakelijke aandacht te geven en je verder negeren. Veel buitenlanders hebben dit niet door of maken daar misbruik van. In een land dat toch vrij strikte codes heeft over gepast gekleed gaan is het vaak stuitend om te zien hoe ongepast bezoekers zich kleden. Vaak lijkt het ook nog zo: hoe meer overgewicht des te minder schaamte en hoe geringer en onthullender de kleding.
Paul Bremer

22 Een vogeltje in Hua Hin

Vorige week kwam hij zomaar aanvliegen. Een snijdervogel. Ziet eruit als een winterkoninkje. Net zo klein en ook met een opgewipt staartje. Hij vloog vlak over mijn hoofd en ging precies boven me zitten in de wingerd. Sindsdien komt hij elke dag. Altijd om kwart voor zes. Hij gaat dan slapen. Mijn vrouw vindt dat we dan niets meer mogen zeggen. Alleen het hoognodige. Heel zacht ook. We sluipen op onze tenen door het huis. De tv mag ook niet meer aan. Alles voor het vogeltje. Anders wordt hij wakker. Het is een heel klein vogeltje. Kleiner dan een slavink. Past precies in mijn mond. Eigenlijk is het een rot vogeltje.
André van Leijen

21 De Kerstman is hopeloos misplaatst

Kerstfeest in Thailand is als een ijsbeer op de Zuidpool. Het hoort daar niet. Sterker nog. Die ijsbeer, eenmaal beland in het zuidelijk poolgebied, kan zich daar thuis voelen. Ook allemaal sneeuw en ijs. Maar de Kerstman in het boeddhistische Thailand is hopeloos misplaatst. Het winkelhart van Bangkok is in kerststemming omdat de eigenaren van de warenhuizen weten dat de omzetten recordhoogtes bereiken in deze dagen. Daarom klinkt overal: Let It Snow, Let It Snow, Let It Snow. De Thaise kindertjes zegt het niets, die gaan gewoon beide kerstdagen naar school. Maar de kerstverlichting op ons balkon vinden ze prachtig. Daar doen we het voor.
Jacques Koppert

20 Thaise honger

De Nederbelgen kunnen er wat van. Wat eten we, waar, wanneer, of uit? We halen ingrediënten in huis. Of plannen een restaurantbezoek. Thai echter eten, als ze honger hebben. Niet eerder, niet later. Duurt de zoektocht langer dan 30 minuten, is het hommeles. Laatst arriveerde een Thai op bezoek. Nipte welkom en hallo, sito presto de keuken in. Gegeten als was het dagen geleden. Plof in de zetel. Wil in Thailand ook wel steak of snert eten. Maar hoeft niet binnen de 30 minuten te zijn… Tijd genoeg om een leuk adres te zoeken.
David Diamant

19 Handtastelijke monniken

Ik mag die mannen in die oranje soepjurken niet. Delen alleen maar orders uit en doen zelf niets dan met hun koekentrommel om eten bedelen. Heb ook een keer geholpen. De baas van de oranje supporters wilde met mij op de foto. Ik legde mijn hand op zijn schouder, maar daar was hij niet van gediend. Gisteren komt hij naar mij toe, want hij liep weer toezicht te houden en riep me. In brabbel Engels: Wij in Thailand doen een wai en jullie blanken schudden elkaars hand. Hij gaf me ook een hand, het was wel zijn linker, maar een kniesoor die daar op let.
Gerrie Agterhuis

18 Hebben ze in Thailand maar 1 woordenboek?

Bar 1: Hello Sir, what is your name? My name is Nok, you buy me a drink?
Bar 2: Hello Sir, what is your name? My name is Nid, you buy me a drink?
Bar 3: Hello Sir, what is your name? My name is Daa, you buy me a drink?
Bar 4: Goeie morgen meneer, hoe noemt U, ik noem Mem, edde goesting in een pint en mag ik er ook enen? Deze laatste had volgens mij in Vlaanderen gewerkt, heb het niet gevraagd.
Gerrie Agterhuis

17 Thais hebben smetvrees

Ja, Thais hebben smetvrees. In een foodcourt staat bij de bestekbak een bak met heet water. Daarin dompelen ze het bestek.  Ik zie ze ook wel bestek afvegen met een servetje. Haar wassen? Niet twee keer, maar minstens vier keer shampoo erover heen. Ook de rest van het lichaam wordt uitbundig bewerkt met zeep. Nagels knippen: ze kunnen niet kort genoeg zijn. Maar het kan nog gekker. Kapsalon Easy Cut in de Metro Mall Sukhumvit belooft: We are hyperclean. De reclame toont 5 pictogrammen met de teksten Comb, Neck Towel, Sterilizer, Alcohol Hand Cleaner and Supersonic Cleaner.
Dick van der Lugt

16 Het land van mijn vrouw

Jaarlijks gaan we naar Thailand, mijn vrouw en ik. Nog maar net uit het vliegtuig gestapt begint Soj (mijn vrouw) van alles te regelen. Binnen enkele uren hebben we familie op bezoek in ons hotel en spullen worden uitgedeeld. Een paar dagen later herhaalt zich dat bij aankomst in ons dorp. Soj is thuis. En ik? Ik heb het vakantiegevoel zodra we zijn geland. Ik loop weer rond in een andere wereld, geniet van het uit eten gaan. In het dorp wachten de klusjes op me, aan tweede huis en tuin. Maar dan, als alles gedaan is en het vakantiegevoel is verdwenen, dan wil ik weer naar dat andere dorp, ver weg in Nederland. Daar ligt mijn thuisgevoel.
Jacques Koppert

15 De kerstdagen voorbij

Kerstmis in Thailand. In alle hoeken en gaten van de stad staan kerstbomen, arresleeën voortgetrokken door roedels rendieren, hittebestendige sneeuwpoppen…ook rendier Rudolf komt voorbij. Zijn neus rood aangelopen. Alles opgetuigd met veelkleurige knipperende discolichten. In de Tesco word ik verwelkomd door diverse kerstmannen. ‘Jingle bells’ schalt door het grootgruttersbedrijf. Wanneer ik sufgejingled bij de kassa aankom, reken ik af bij een caissière met twee kerstmutsen op. Verbijsterd onderga ik de overkill van het Thaise kerstgebeuren. Zouden de Thais denken dat wij echt in de Kerstman geloven? Is hij zelfs al opgenomen in het pantheon aan goden dat Thailand rijk is? Net als Brahma, Vishnu en Shiva? Ik vraag het aan een Thaise kennis. ‘Nee hoor’, zegt ze, ‘maar we houden wel van een feestje.’
André van Leijen

14 Thailand wordt democratisch

En dan moet je bij de jeugd beginnen. Wat is het geval? De overheid heeft een enquête gehouden onder de jeugd met de vraag welke kleuren er op de muren rondom de schoolgebouwen moeten komen. Moet je doorgestudeerd hebben om de uitslag te kennen? Roze en lichtblauw natuurlijk. Alle scholen hier in de buurt zijn hard bezig om deze rare kleurcombinatie aan te brengen.  Weet niet of daar geld voor was. Voor een weg op het schoolterrein niet, want eind december is er een diner voor 1200 baht voor een tafel van 6 personen.
Gerrie Agterhuis

13 Thailand kent bijzondere vogels

Ik woon nu al zo’n jaar of drie in Isaan, maar voor een boerenman zoals ik is het voedsel niet om te pruimen.  Rottende vis die je een kilometer tegen de wind in ruikt, pepers waarvan de vlammen uit je …. slaan.  Gelukkig hebben ze bij de Macro zo’n 50 km van hier, korenbrood, Nederlandse voorgebakken friet,  zalmfilet, pindakaas, aardappelen, uien, wortelen, sla en zelfs spruitjes. Mijn lunch (ontbijt bestaat uit twee bakken koffie) is met een glas melk van het merk Dutch Mill. Maar er is één ding wat ik wel tot me neem: Thais bier van het merk LEO. Ben ik bijzonder?
Gerrie Agterhuis

12 In Thailand wordt veel gelogen

In een straatje in Bangkok zijn twee mannen bezig een elektriciteitsdraad te spannen, die ze vanaf een grote haspel rollen. Eén man klimt een hoge bamboeladder op en bevestigt de draad boven aan de elektriciteitsmasten, de ander schijnt vanaf de straat met een zaklamp bij. Wat gebeurt hier? Het loopt tegen acht uur ’s avonds, ze zijn niet gekleed in bedrijfskleding, er staat ook geen wagen van het gemeentelijk elektriciteitsbedrijf. Ik kan het niet vragen, want daarvoor spreek ik te weinig Thais. En al sprak ik het wel: In Thailand wordt meer gelogen dan in Nederland.
Dick van der Lugt

11 Er wordt niet gek naar je gekeken

Negentien  jaar geleden kwam ik voor het eerst in Thailand. Ik heb in die vakantie 450 euro uitgegeven in één maand tijd. Ik was gelijk weg van het land. Sindsdien ben ik nooit meer naar een ander land op vakantie geweest en het verveelt nog steeds niet. Volgend jaar ga ik definitief naar Thailand. Een hoop geleerd in Thailand, met name over mezelf. Ik gedraag me anders in Thailand dan in Holland, omdat daar alles mogelijk is zonder dat er gek naar je wordt gekeken. Zo ben ik in Thailand regelmatig in discotheken en karaoke bars. Ik ben nu 59 jaar en het is ondenkbaar voor mij om hetzelfde gedrag in Holland te vertonen. Maar met 450 euro per maand red ik het niet meer.
Hans Struylaart

10 Is Thailand duur of goedkoop?

Iedere keer wanneer ik  weer in Nederland kom, dan trakteer ik mezelf, voordat ik in de trein stap op Schiphol, op een groot blik Heineken, een klef saucijzenbroodje en een kopje koffie voor mijn vrienden. 12,40 euro kost me dat, in harde florijnen meer dan 25. Weet dat het niet mag, maar ik doe het toch. Zijn hier alle bomen dood? Het is half maart, dus geen bladeren. De bus van Goes naar Terneuzen: meer dan 8 euro per persoon. Voor dat geld sta ik van Chum Phae in Bangkok in een VIP bus met toilet, gratis cola en twee stukjes cake.
Gerrie Agterhuis

9 Acht uur Thaise tijd is half tien

Mijn vrouw en ik wilden met de bus naar Khorat. De bus zou om acht uur komen, zei mijn vrouw. Bij de halte aangekomen kijk ik de weg af maar er is nog niets te zien. Het wordt kwart over acht, half negen, kwart voor negen, negen uur. Ik zeg tegen mijn vrouw: ‘We zullen de bus wel gemist hebben.’ Ze zegt: ‘Rustig maar. De bus komt wel. De bus kan ook half tien komen.’ Om half tien komt de bus. We moeten duwen om erin te komen. Uiteindelijk op de treeplank gaan staan. Halverwege begint de motor te rochelen. Iedereen uit de bus, in de schaduw aan de kant van de weg. De chauffeur en zijn maatje gaan sleutelen. Na een half uur krijgen ze de motor weer aan de praat. De rest van de rit gaat vlot. In het begin van de middag bereiken we Khorat. Met een eigen auto doe je er 454 minuten over.
Rob Top

8 Een vergeet-ik-nooit-moment

Eén van mijn leuke Thaise vergeet-ik-nooit momenten dateert van 1976 (eerste keer Thailand). Zit in een taxi en de chauffeur snelt in een hels tempo over een stuk ‘snelweg’ vol putten en bulten. Ik moet mij achteraan schrap zetten om niet met m’n hoofd door het dak te gaan en verwacht elk moment dat de vering door de vloer schiet of dat de (aftandse) auto gewoon in tweeën breekt. Waanzin gewoon … Enkele kilometer verder is de baan net (her)aangelegd en ligt er bij als een biljarttafel; hier houdt dezelfde chauffeur een slakkegangetje aan terwijl makkelijk 80-100km/h mogelijk is. Raap m’n moed bijeen en vraag tekst en uitleg aan de driver die in basic English reageert: ‘Before bad road, I want to get out quickly. Now good road, I want to enjoy drive.’ Heerlijk toch!
Guy Paenen

7 Vermoeid op reis, vermoeider terug!

Opzij opzij opzij
Hee wij zijn hier toerist
En willen in drie weken alles zien

De nachttrein zij aan zij
Met folders ‘goed’ gegidst
Een eiland en een tempeltje of tien

Haasten, zuipen, snorkelen en eten
De klok bepaalt wat hier eenieder wil
Niks echt zien, hoe kunnen we dat weten
Wel een enkele keer lekker van bil

Vliegtuig in met Brit, Fransoos en Pruus
Elf uur klem bovenop elkaar
En thuis gaan we aan ’t infuus
Fijn, de valium ligt klaar
Erik Kuijpers

6 Zoveel gedachten over Thailand

Inmiddels driemaal op vakantie geweest in Thailand. Letterlijk en figuurlijk kunnen proeven van al het moois. Heerlijk eten op straat bij de eettentjes, maar ook bij de kleine restaurantjes. Genieten van het prachtige natuurschoon in het noorden, maar ook op de eilanden. Ogen tekort komen in het drukke Bangkok, waar alles om je heen krioelt. Tegelijkertijd genieten van de rust rondom Bangkok op een fiets. Genieten van de intens mooie momenten met de Thaise bevolking. Er gaan zoveel gedachten door me heen, ik kan ze allemaal niet benoemen want het is gewoonweg niet te beschrijven hoe prachtig Thailand is in allerlei opzichten.
Carla de Goede

5 Service staat hoog in het vaandel bij de Thais

In de oertijd samen met vrouwlief, en vele vriendinnen een nachtclub annex disco te Zuid-Pattaya bezocht. Zelf meegebrachte drank werd door verblikkende noch verblozende obers om de haverklap aangelengd met soda en ijs. De enige bierdrinker zijnde, als eerste het toilet bezocht. Het was niet de locatie, noch de gelegenheid, maar wel de complete verrassing van die twee soepele gehandschoende handjes in mijn nek, die tot tot totale verkramping van bepaalde lichaamsdelen leidde. Doch dit slechts nadat voormalig gerstenat mijn beslipperde voeten bevochtigde. Dicht geritst, handen gewassen, en de begaafde jongeman twintig baht overhandigd voor onverwachte, doch bewezen diensten. Mijn schaterlachende vrouw later niet kunnen overtuigen van iets wat volgens mij pure thambun was.
Lieven Kattestaart

4 Thailand is een democratie

In 1999 emigreerde ik naar Thailand. Ik voelde me daar prettig bij om velerlei redenen. Eén ervan was dat Thailand zich leek te ontwikkelen in de richting van een echte en krachtige democratie. In 1997 was een nieuwe grondwet, liefkozend de ‘People’s Constitution’ genoemd, van kracht geworden. Er was een nieuwe partij, Thai Rak Thai genaamd, met een duidelijk programma die de armsten in Thailand ten goede zou komen. Die partij won de verkiezingen in 2001.Daarna ging het allemaal fout. Ik kan in honderd woorden niet uitleggen wat de oorzaken daarvan zijn. Maar ik kan wel zeggen dat ik me nu onprettig voel onder een militaire dictatuur en me zorgen maak over de toekomst van mijn Thais/Nederlandse zoon.
Tino Kuis

3 Elke dag heerlijk eten en een korte broek

Je kunt hier niemand vertrouwen, zelfs je landgenoten niet, is een veel gehoorde opmerking. Deels waar, grotendeels niet waar. Het verkeer is een ongeorganiseerde bende? We doen er zelf net zo hard aan mee. Thais hebben lange tenen? Niet altijd, maar wel vaak. Wat een genot om een Thaise vrouw te hebben die heerlijk eten kan klaarmaken. ‘s Morgens opstaan en weer waarderen dat je niet meer hoeft te werken, al was het nog zo’n fijne baan. Elke dag korte-broekenweer. Ik tel mijn zegeningen en ben er zuinig op.
Jos Boeters

2 Geen zorgen, Boeddha zorgt voor alles

Boeddha take care, met mijn helm in het boodschappenmandje voorop mijn motobike.
Boeddha take care, op mijn dunne bandjes, mijn versleten vering, mijn niet werkende achterlicht; allemaal gezeik.
Boeddha take care, met negentig kilometer in slalom tussen pick ups, sedans en vrachtverkeer.
Boeddha take care, met drie vier of vijf passagiers, medeweggebruikers bedankt voor de eer.
Boeddha take care, mij van jongs af aan geleerd met ’s avonds op mijn knieën in gebed.
Boeddha take care, het is niet aan mij dat ik ergens op let.
Boeddha take care, maar Boeddha deed een dutje en nu lig ik onder een wit laken ondanks elke avond mijn gebed.
Bert van Balen

1 Thaise vrienden zijn zeldzaam

We kenden niemand. Nieuwe vrienden zouden we maken. Thaise vrienden. Onze Thaise buurvrouw lachte naar ons. Wij lachten terug. We waren bijna vrienden. We nodigden haar uit op de borrel. Maar ze kwam niet. Ze kwam nooit. Niemand kwam. Een andere Thaise kwam naast ons wonen. Wij zijn vrienden, besliste zij al snel. Een maand later kreeg ze een ongeluk. We gingen een bloemetje brengen. ‘Jullie zijn vrienden voor het leven’, zei ze. Twee weken later ontvriendde ze me op Facebook. Ik had iets onaardigs gezegd over Thailand. Zou het woord ‘vriend’ hier iets anders betekenen? Zijn er nuances? ‘Kennis’, ‘kameraad’, ‘boezemvriend’, ‘hartsvriendin’? Zoals de Inuit verschillende woorden voor ‘wit’ hebben? Ik vroeg het aan een Thaise ‘We hebben voor “vriend” maar één woord’, zei ze spijtig. ‘Maar we hebben wel acht woorden voor “eten”.’
André van Leijen