Columns, artikelen & foto's

Elke maand trekken duizenden kankerpatiënten naar Prachin Buri voor een overigens gratis kruidencapsule die hen zou behoeden voor de dodelijke ziekte. Ik doe er niet cynisch over want ook in Nederland hebben velen hun hoop gevestigd op alternatieve geneeswijzen. Kent u haar nog: de comédienne Sylvia Millecam? Kreeg borstkanker, zocht haar heil bij Yomanda die haar weg hield van de reguliere geneeskunde en overleed in 2001.

In mijn woonplaats Vlaardingen hebben we dokter Moerman gehad die patiënten adviseerde hun dieet aan te passen. De man werd door de medische beroepsgroep verketterd. Zijn spreekkamer is nog in de oorspronkelijke staat. Ooit is het plan geopperd er een Moerman-museum te stichten, maar dat leidde schipbreuk vanwege zijn vermeend anti-semitisme in de Tweede Wereldoorlog.

Ongetwijfeld telt Thailand vele alternatieve genezers. De bekendste is Saengchai Haelarttrakul die een kruidenmedicijn tegen kanker ontwikkelde dat hij eerst testte op zwerfhonden. Hij hoopte een medicijn te vinden voor zijn dochter die aan hersenkanker leed. Het medicijn dat hij brouwde, was gebaseerd op een formule die hij had gekregen van een Cambodjaanse volksdokter.

De behandelend arts adviseerde een operatie met een 50 procent kans dat ze niet uit de verdoving zou ontwaken. Saengchai: ‘Er was niets te verliezen voor ons dus besloot ik het medicijn aan mijn dochter te geven.’ Drie maanden later waren er geen sporen van kanker meer te vinden in het lichaam van de nu 22-jarige. Ze is het levend bewijs dat het medicijn effectief is.

In 2006 begon hij vervolgens in het hele land gratis zijn medicijn te verstrekken. Begonnen met een paar honderd patiënten zijn het er nu duizenden. Elk eerste weekend van de maand trekken 30.000 patiënten naar Prachin Buri voor hun maandelijkse dosis.

Inmiddels is Saengchai door het Department of Thai Traditional and Alternative Medicines erkend als volksgenezer. Die erkenning stelt hem in staat door te gaan met zijn werk en zich te verweren tegen beschuldigingen dat hij een illegale dokter is en een geneeswijze voorschrijft die nooit is bestudeerd en getest.

De conventionele medische sector bekijkt de populariteit van Saengchai met argwaan. Stralings oncoloog Petch van het King Chulalongkorn Memorial Hospital erkent Saengchai’s goede bedoelingen maar vindt dat zijn ontdekking wetenschappelijk onderzocht moet worden en getest op proefdieren en mensen, voordat de capsules worden voorgeschreven aan kankerpatiënten, die zowel fysiek als emotioneel kwetsbaar zijn.

‘Mor (dokter) Saeng voldoet niet aan deze eisen. Nu vraagt de samenleving zich af waarom conventionele artsen tegen zijn gezien de medische effectiviteit. Maar we zijn niet tegen. We willen alleen dat het goed gedaan wordt, dus wetenschappelijk bewezen.’

Saengchai zegt ontmoedigd te zijn door de kritiek die al meer van tien jaar aanhoudt. ‘Het doel van het Department of Thai Traditional and Alternative Medicines is volkswijsheid te promoten en bewaren. Maar dat vereist geen laboratoriumtesten, research en wat dies meer zij.’

Saengchai werkt in het dagelijks leven bij het provinciaal elektriciteitsbedrijf. Het medicijn maakt hij ’s nachts. Twee weken voor de komst van de patiënten begint hij met de voorbereidingen, waarbij hij wordt geholpen door tien mensen. ‘Natuurlijk zijn mijn capsules geen wederopstandings pillen, maar voor velen zijn zij een levenselixer. Er is een lange lijst van testimonials van mensen die hun ervaringen op de social media hebben gedeeld. Een 63-jarige vrouw, die ook bestraald wordt, zegt dat ze zich al na een maand beter begon te voelen.’

Saengchai stelt geen diagnose. De patiënten dienen een medisch certificaat te hebben dat ze kanker hebben en dat aan de politie te overleggen. Die informeert Saengchai samen met het identiteitsbewijs van de patiënt waarna deze tien capsules per maand krijgt.

‘Meer kunnen we niet geven want we zitten al aan onze maximale productiecapaciteit. […] Ik beweer niet dat ik een dokter ben. Ik geef alleen hoop aan de hopelozen. Iedereen die bij mij komt, komt met hoop. Ik doe alleen wat ik kan.’

‘Ik zeg nooit tegen mijn patiënten dat ze moeten stoppen moderne artsen te raadplegen en alleen mijn medicijn moeten gebruiken. Ik zeg tegen iedereen dat ze eerst naar hun dokter moeten gaan. Maar bestraling en chemotherapie hebben bijwerkingen. Als ze ertegen kunnen, ga ervoor. Indien niet, neem mijn medicijn. Of ze kiezen voor beide behandelingen.’ (Bron: Bangkok Post, 17 april 2018)